بررسی ارتباط دریافت غذایی با سطوح سرمی آنتی‌بادی های آنتي گليادين، آنتي ترانس گلوتاميناز بافتي، هورمون های تيروئيدي و پروفایل لیپیدی در زنان مبتلا به هاشیموتو
Abstract
مقدمه و هدف: هاشیموتو یکی از رایج‌ترین اختلالات خودایمن تیروئیدی است که با بسیاری بیماری های خودایمن دیگر ازجمله سلیاک و دیابت نوع 1 و ... در ارتباط است. بسیاری از عوامل محیطی ازجمله رژیم غذایی، استرس، مصرف سیگار و برخی داروها می‌تواند بر عملکرد تیروئید تأثیرگذار باشند. از آنجایی که بیماری سلیاک مرتبط با بیماری هاشیموتو است و دریافت غذایی مثل گلوتن موجود در نان و غلات می‌تواند در پیشرفت بیماری هاشیموتو تأثیرگذار باشد، بنابراین مطالعه حاضر با هدف ارزیابی دریافت انرژی و درشت مغذی‌ها در بیماران مبتلا به هاشیموتو و ارتباط آن با سطوح سرمی آنتی بادی‌های ضد تیروئیدی، آنتی ترانس گلوتامیناز بافتی و آنتی گلیادین طراحی گردیده است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه 82 شرکت‌کننده شامل 40 بیمار مبتلا به بیماری هاشیموتو و 42 فرد سالم وارد مطالعه شدند. ارزیابی‌های تن‌سنجی انجام شد و نمایه توده بدنی (BMI) و نسبت دور کمر به باسن (WHR) محاسبه گردید. ارزیابی‌های بیوشیمیایی شامل آنتی بادی‌های آنتی تیروئید، آنتی ترانس گلوتامیناز، آنتی گلیادین، هورمون‌های تیروئیدی و الگوی لیپیدی بعد از 12 ساعت ناشتایی انجام شد. داده های غذایی نیز بر اساس پرسشنامه یادآمد24 ساعته و بسامد خوراک ارزیابی شد.
یافته‌ها: فراوانی آنتی بادی‌های ایمونوگلوبین A (IgA) و IgG-آنتی ترانس گلوتامیناز و آنتی‌بادی IgA-آنتی گلیادین در گروه مورد بیشتر از گروه شاهد بود (به ترتیب 5/22% در مقابل 17%، 15% در مقابل 7% و 15% در مقابل 12%). نتایج مطالعه ما نشان داد در گروه مورد سطوح سرمی آنتی بادیIgG -آنتی ترانس گلوتامیناز و IgG-آنتی گلیادین ارتباط معناداری با آنتی بادی تیروئید پراکسیداز داشتند (05/0 >p). همچنین سطح سرمی آنتی بادی IgG-آنتی گلیادین با سطح هورمون TSH در گروه مورد و با هورمون تیروکسین در گروه شاهد ارتباط معناداری داشت (05/0 >p). دریافت انرژی و درشت مغذی ها به طور غیر معناداری اما دریافت غذایی کروم به طور معناداری در گروه مورد بیشتر از گروه شاهد بود (05/0 >p). همچنین در گروه مورد دریافت غذایی و عوامل متابولیک ارتباط معناداری با هورمون های تیروئید و آنتی بادی تیروئید پراکسیداز داشتند (05/0 >p).
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه ما نشان داد، فراوانی آنتی بادی‌های آنتی ترانس گلوتامیناز و آنتی گلیادین در گروه مورد بیشتر از گروه شاهد بود. ارتباط معناداری بین دریافت غذایی با هورمون‌های تیروئیدی در گروه مورد مشاهده شد. مطالعات توصیفی بیشتری به جهت مشخص شدن این ارتباط و مکانیسم دخیل در آن لازم است.