مطالعه ارتباط سطوح سرمی پروتئین‌های Zinc alpha glyco protein، S100A1 و S100B با اجزای سندرم متابولیک در افراد مبتلا به این سندرم
Abstract
سندرم متابولیک یک بیماری بسیار پیچیده و چند علیتی زندگی مدرن است که روند رو به رشدی در سراسر جهان پیداکرده است. براساس شواهد اختلال در ترشح برخی از نروتروفین ها مانند S100A، S100B و پروتئینی که در تنظیم متابولیسم لیپیدها دخیل است (ZAG) با افزایش فشارخون و چاقی در ارتباط می‌باشند. هدف از مطالعه حاضر تعیین ارتباط سطوح سرمی پروتئین‌های S100A، S100B و ZAG با اجزای سندرم متابولیک در افراد مبتلا به این بیماری و مقایسه آن با افراد سالم بود.
روش کار و مواد:
در این مطالعه افراد شرکت‌کننده شامل 88 زن و مرد در محدوده‌ی سنی 50-30 سال بودند که 44 نفر آنان افراد مبتلا به سندرم متابولیک (بر اساس معیارهای ATP(III) تشخیص داده شدند) و 44 نفر دیگر افراد سالم بودند. ارزیابی تن‌سنجی (وزن، قد، دور کمر، دور باسن و...) انجام شد و نمایه توده بدنی (BMI) و نسبت دور کمر به باسن (WHR) محاسبه گردید. فشارخون کلیه افراد شرکت‌کننده اندازه‌گیری شد و شاخص‌های بیوشیمیایی شامل قند خون، TC، TG، LDL-C، HDL-C، انسولین، مقاومت به انسولین، ZAG،S100A1، S100B ارزیابی گردیدند.
یافته‌ها:
سطح سرمی S100A1 در گروه مبتلا به سندرم متابولیک به طور معنی‌داری کمتر از گروه سالم دیده شد (008/0P=)؛ اما سطح سرمی S100B در گروه بیمار به طور معنی‌داری بیشتراز گروه سالم بود (001/0P=). همچنین سطح سرمی ZAG در گروه بیمار کمتر از گروه سالم بوده است که ازنظر آماری معنی‌دار نبود. در کل جمعیت مورد مطالعه، همبستگی منفی معنی‌داری بین سطوح سرمی S100A1 با S100B (007/0 P= و 28/0-r =) وجود داشت. همچنین همبستگی مثبت معنی‌داری بین سطوح سرمی S100A1 با ZAG در کل جمعیت (01/0 p < و 8/0= r)، مشاهده گردید.
نتیجه‌گیری:
نتایج نشان داد که تغییرات در میزان پروتئین S100A1 در بیماران سندرم متابولیک اتفاق می‌افتد. به صورتی که سطح سرمی آن در بیماران کمتر از افراد سالم می‌باشد. همبستگی قوی بین سطح سرمی ZAG و S100A1 وجود داشت که تولید یا انتشار این دو پروتئین می‌تواند با مکانیسم‌هایی مرتبط باشد. از طرفی سطح سرمی S100B در بیماران افزایش یافت.
با توجه به انجام مطالعات محدود، نیاز به تحقیقات بیشتری برای ارزیابی سطوح سرمی این پروتئین‌ها در بیماری‌های متابولیک می‌باشد.