اثر مکمل خوراکی اسید آلفالیپوئیک بر سطوح سرمی فریتین، آدیپونکتین، برخی مارکرهای التهابی و ترکیب بدن در افراد مبتلا به کبد چرب غیرالکلی (NAFLD): كارآزمايي باليني تصادفي كنترل دار

Abstract

مقدمه و هدف: NAFLD شایع ترین بیماری کبدی در دنیا است که شامل طیفی از استئاتوز کبدی ساده تا استئاتوهپاتیت غیر الکلی و سیروز کبدی می باشد. از آنجایی که استرس اکسیداتیو و عوامل التهاب زا در پاتوژنز این بیماری دخیل بوده و مطالعات حاکی از اثر احتمالی عوامل آنتی اکسیدانی و ضد التهابی در درمان این بیماری می باشند، به نظر می رسد ALA - به عنوان تعدیل کننده مسیرهای التهابی و استرس اکسیداتیو - بتواند در بهبود NAFLD نقش داشته باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر مکمل ALA بر سطوح سرمی فریتین، آدیپونکتین، مارکرهای التهابی و ترکیب بدن در بیماران چاق مبتلا به NAFLD طراحی گردید. مواد و روش ها: کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل دار حاضر بر روی 50 بیمار چاق مبتلا به NAFLD انجام گرفت. بیماران به طور تصادفی به دو گروه ALA (دریافت کننده mg ALA1200 به صورت دو کپسول در روز) و دارونما (دریافت کننده آرد ذرت به صورت دو کپسول در روز) به همراه توصیه های غذائی و مکمل IU400 ویتامین E بعنوان درمان روتین به مدت 12 هفته تقسیم شدند. در ابتدا و انتهای مطالعه اندازه گیری های تن سنجی، ترکیب بدن، سطوح سرمی فریتین، آدیپونکتین و فاکتورهای التهابی بعمل آمد. همچنین تکمیل فرم 24 ساعت یادآمد غذایی سه روزه و پرسشنامه فعالیت بدنی در ابتدا و پایان هفته 6 و 12 انجام شد. یافته ها: از کل 50 نفر ، 45 نفر مطالعه (23 نفر در گروه ALA و 22 نفر در گروه دارونما) را به پایان رساندند. در هر دو گروه اندازه های تن سنجی، توده چربی بدن، چربی احشایی و سطح ALT سرم به طور معنی داری کاهش یافتند. همچنین در گروه ALA غلظت سرمی فریتین، IL-6 و AST کاهش معنی دار و آدیپونکتین، توده عضلانی و درصد آب بدن افزایش معنی دار و در گروه دارونما غلظت IL-10 کاهش معنی داری را نشان دادند. هر چند در انتهای مطالعه تنها تفاوت در غلظت سرمی آدیپونکتین (008/0=P ) و IL-6 (049/0=P ) در بین دو گروه از نظر آماری معنی دار بود. نتیجه گیری: یافته های این کار آزمائی بالینی حاضر حاکی از اثرات مفید مکمل یاری ALA بر سطوح سرمی آدیپونکتین و IL-6 به عنوان مارکرهای دخیل در التهاب در بیماران چاق مبتلا به NAFLD می باشد.