تحلیل کمی پاسچر استاتیک سر و ستون فقرات، کمربند لگنی و اندام تحتانی در صفحه ساجیتال در افراد با و بدون پاسچر "سر جلو آمده"

Abstract

مقدمه: پاسچر"سر جلو آمده" یا Forward Head Posture (FHP) به عنوان شايع ترين اختلال در راستاي ناحيه گردن، منجر به تغیر موقعیت مرکز ثقل و تغییراتی در راستای ستون فقرات می گردد. هدف از این مطالعه، مقایسه پاسچر استاتیک سر و ستون فقرات، کمربند لگنی و اندام تحتانی در صفحه ساجیتال در افراد با و بدون FHP بود. مواد و روش ها: در این مطالعه مشاهده ای مقطعی تعداد 162 نفر (100زن و62 مرد) از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز با میانگین سنی 5/1± 23 سال بصورت تصادفی وارد مطالعه شدند. افراد بر اساس اندازه زاویه کرانیوورتبرال به دو گروه با و بدون FHP تقسیم شدند. متغیر های مورد برررسی بین دو گروه با و بدون FHP شامل زاویه تیلت سر، زاویه سر نسبت به تنه، انحنای ستون فقرات گردنی و سینه ای و کمری، راستای افقی لگن، راستای اندام تحتانی، زاویه مفصل هیپ، زاویه مچ پا، راستای عمودی تنه، راستای عمودی بدن و راستای طرفی بدن بودند. یافته ها: تفاوت معنادار آماری در مقایسه زاویه های تیلت سر یا زاویه دید، زاویه مچ پا، راستای عمودی تنه و راستای عمودی بدن بین دو گروه مورد مطالعه مشاهده شد (05/0>P) و در بقیه متغیر ها تفاوت معنی دار مشاهد نشد (05/0P>). همچنین بین سه زاویه تیلت سر، مچ پا و راستای عمودی تنه با شدت FHP رابطعه معکوس وجود داشت (01/0>(P. بین راستای عمودی بدن با شدت FHP رابطه مستقیم وجود داشت (01/0 (P>. نتیجه گیری: به نظر می رسد FHP علاوه بر راستای سر و گردن بر راستای سایر نواحی بدن از جمله مچ پا تاثیر می گذارد. برای کاهش عوارض ناشی از آن، توصیه میشود در افراد با FHP به ارزیابی و اصلاح سایر قسمت های بدن نیز توجه شود.