بررسی سطح ویتامین دی در کودکان مبتلا به بدخیمی و مقایسه آن با گروه کنترل

Abstract

هدف از مطالعه حاضر بررسی سطح ویتامینD در کودکان مبتلا به بدخیمی و مقایسه آن با گروه کنترل می باشد. مواد و روش ها:طبق معیارهای ورود و خروج از مطالعه، کلیه کودکان مبتلا به بدخیمی واجد شرایط مراجعه کننده به درمانگاه انکولوژی بیمارستان کودکان تبریزوارد مطالعه شدند. اطلاعات پایه بیماران شامل سن و جنس، نوع بدخیمی بیماران ثبت شد. سپس سطح سرمیCa, P, AlkP ،ویتامینD بیماران اندازه گیری شد. یافته ها:مقادیر ویتامینD بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری داشت (001/0p=). مقادیر ویتامینD در گروه مورد برابر ng/ml ۴.۷۵ ± ۱۷.۶۳ و در گروه کنترل برابرng/ml۱۴.۴۷ ± ۳۰.۰۵ می باشد.بیشترین درصد شیوع در بین بدخیمی ها مربوط به ALL بود میانگین±انحرافمعیار سطح ویتامینD ۶.۰۳ ± ۱۸به دست آمد و کمترین سطح ویتامینD در Hepatoblastoma (ng/ml ۱۱)و بیشترین سطح ویتامینDمربوط به گروه سایر بدخیمی (ng/ml ۳.۹۰ ± ۲۰.۰۵)بود.