ارتباط بين درک از بيماري، تبعيت از درمان دارويي و بستري مجدد در بيماران مبتلا به نارسايي قلبي بستري در مرکز آموزشي درماني شهيد مدني تبريز، سال 1396

Abstract

چکیده: زمینه: علی رغم پیشرفت در درمان نارسایی قلبی، هنوز بستری مجدد بیماران مبتلا به این بیماری بار سنگيني را از طريق افزايش هزينه هاي درمان و مراقبت به سيستم بهداشت و درمان تحميل مي کند. این در حالی است که نیمی از بستری های مجدد در این بیماران قابل پیشگیری است. هدف: هدف از این مطالعه بررسی ارتباط ميان درک از بيماري، تبعيت از درمان دارویی و بستري مجدد در طي 30 روز پس از ترخيص در بيماران مبتلا به نارسايي قلبي است. روش کار: مطالعه حاضر يک مطالعه توصيفي- همبستگي بود که 360 نفر بیمار مبتلا به نارسایی قلبی بستری در مرکز آموزشی درمانی شهید مدنی شهر تبریز به روش انتخاب در دسترس وارد مطالعه شدند. ابزار مورد استفاده در این مطالعه شامل پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، پرسشنامهBrief illness perception questionaire (BIPQ)، پرسشنامه MARS(medication adherence Report scale) بوده است و بررسی بستری مجدد 30 روز پس از ترخیص نیز از طریق تماس تلفنی و دریافت پاسخ بلی یا خیر صورت گرفت. برای تحلیل داده ها نرم افزار SPSS13 استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای آماری t مستقل، من ویتنی(Mann-Whithney)، آنووا(ANOVA)، کروسکال والیس(kruskal wallis)، ضریب همبستگی پیرسون و ضریب همبستگی اسپیرمن براون استفاده گردید. سطح معنی داری به صورت P کمتر از 0.05 در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار درک از بیماری و تبعیت از درمان به ترتیب (9.33) 45/45 و (68/2)23.91 بود. نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که به طور کلی بین درک از بیماری و تبعیت از درمان دارویی رابطه معنی دار مستقیمی وجود دارد (001/0>p 196/0=r) که به تفکیک بین برخی ابعاد درک از بیماری که شامل: کنترل بیماری، کنترل درمان، نگرانی در مورد بیماری و شناخت بیماری با تبعیت از درمان دارویی ارتباط معنی دار مستقیمی وجود دارد، این در حالی است که بین تظاهرات احساسی بیماری مثل عصبانیت، ترس، ناراحتی و افسردگی و تبعیت از درمان دارویی ارتباط معنی دار منفی جود دارد(001/0=P و 17/0-=r). بین درک از بیماری(199/0=p) و تبعیت از درمان(602/0=P) با بستری مجدد 30 روز پس از ترخیص ارتباط معنی داری وجود نداشت (05/0<p). بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد درک از بیماری و تبعیت از درمان دارویی با هم مرتبط بوده و رابطه ای با بستری مجدد نداشتند. پرستاران می توانند از نتایج حاصل از این مطالعه برای شناسایی بیمارانی که احتمال بالایی از عدم تبعیت از درمان دارویی و بستری مجدد در آنها وجود دارد استفاده و تلاش کنند به روشهای مختلف از جمله آموزش، درک از بیماری آنها و خانواده هایشان را ارتقا دهند. پیشنهادات ما برای مطالعات در آینده شامل انجام پژوهش مشابه در چند مکان و با حجم نمونه بالاتر و استفاده از ابزار عینی برای بررسی تبعیت از درمان دارویی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی و بررسی کیفی عوامل تأثیرگذار بر درک از بیماری، تبعیت از درمان دارویی و بستری مجدد در این بیماران است.