بررسی اثر جینستئین بر میزان فاکتورهای آنتی اکسیدانی و میزان بیان miRNA-21 و miRNA-201 در تخمدانهای پلی کیستیک (PCOS) موش صحرایی القایی

Abstract

در این مطالعه اثر جنیستئین روی فاکتورهای آنتی‌اکسیدانی SOD، GPX ،TAC و اکسیدانی MDA، همچنین میزان بیان miRNA-21 و miRNA-201 در تخمدان پلی‌کیستیک القایی در موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: موش‌های ویستار ماده (40 عدد) به صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: (1) کنترل (2) مدل تخمدان پلی‌کیستیک (3) جنیستئین (4) تخمدان پلی‌کیستیک درمان شده با جنیستئین. همه موش‌ها بیهوش شده و نمونه خون و تخمدان آن‌ها جمع‌آوری و بررسی شد. یافته‌ها : کاهش چشمگیری در تعداد فولیکول‌ها و جسم زرد در تخمدان گروه PCOS مشاهده شد. در گروه PCOS درمان شده با جنیستئین، میزان فولیکول‌های سالم در مقایسه با گروه PCOS افزایش یافت. همچنین در گروه PCOS، فعالیت اکسیدانی (MDA) افزایش و فعالیت آنتی‌اکسیدانی (SOD، GPx و TAC) کاهش یافت (05/0P< ). در صورتی که درمان گروه PCOS با جنیستئین، میزان فعالیت اکسیدانی (MDA) کاهش و فعالیت آنتی‌اکسیدانی (SOD، GPx و TAC) افزایش یافت (05/0P< ). در واقع درمان با جنیستئین به صورت معناداری اکسیداتیو‌استرس را در تخمدان موش‌های PCOS تعدیل کرد (001/0P< ). در گروه PCOS بیان miRNA-21 و miRNA-201 به طور معنی‌داری در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت (001/0P< ). در صورتی که درمان گروه PCOS با جنیستئین، میزان بیان miRNA-21 و miRNA-201 به طور معنی‌داری در مقایسه با گروه PCOS کاهش یافت (01/0P< ).