مقایسه استحکام خمشی سمان مخلوط غنی شده کلسیمی و بیوگریگیت

Abstract

مقدمه : استحکام خمشی یکی از ویژگیهای مهم MTA می باشد . این خاصیت وقتی اهمیت بیشتری می یابدکه MTA تحت فشارهای اکلوزالی قرار می گیرد نظیر هنگامی که از MTA به عنوان ماده پالپوتومی یا پوشش مستقیم پالپ یا ترمیم پرفوریشن فورکا استفاده می شود. در چنین مواردی میزان استحکام خمشی MTA باید از نیروی کاندنس آمالگام بیشتر باشد تا مانع شکستن MTA گردد. بهبود خواص MTA یا یافتن موادی با استحکام خمشی بهتر می تواند به بهتر شدن نتایج درمان وابسته به این مواد کمک کند. از آن جایی که تا کنون مطالعه ای در مورد تعیین استحکام خمشی بیواگریگیت و سمان CEM و مقایسه آنها با MTA انجام نگرفته ، مطالعه ی حاضر با هدف ارزیابی این موضوع انجام گرفت. مواد و روش ها: در این تحقیق استحکام خمشی بر روی 3 گروه انجام شد. MTA ، سمان CEM و Bioaggregate پس از آماده سازی درون حفرات درون پوتی به کمک پلاگر قرار داده شد. نمونه ها توسط اسفنج مرطوب شده با Synthetic Tissue Fluid(STF) پوشانده شدند و به مدت 96 ساعت انکوبه گشتند و سپس تحت آزمایش استحکام خمشی (Three-point bending test) قرار گرفتند. برای انجام تست، از دستگاه Universal testing machine (Hounsfield testing equipment, UK) استفاده گردید. جهت مقایسه استحکام خمشی در گروه های مورد مطالعه از آنالیز Kruskall wallisو تست U mann whitneyاستفاده شد. در این مطالعه 05/0>P معنی دار تلقی شد. یافته ها: نتیجه این آزمون اختلاف معنادار آماری بین استحکام خمشی در سه گروه را نشان داد (P-value<0.001). ملاحظه می شود بیشترین میانگین استحکام خمشی در گروه Bioaggregate با میزان 2±27.32 و کمترین میزان استحکام خمشی در گروه CEM با میانگین1.16± 9.09 مشاهده گردید. همچنین ملاحظه می شود بین هر سه گروه به صورت دو به دو اختلاف آماری معنی داری وجود دارد. بیشترین اختلاف مربوط به گروه CEM و Bioaggregate بوده که استحکام خمشی در Bioaggregate 22/18 واحد بیشتر از CEM است. نتیجه گیری: از میان سه بیومتریال مورد مطالعه، Bioaggregate بیشترین و CEMکمترین استحکام خمشی را دارند.