مقایسه زیست سازگاری MTA با 3Mixtatin

Abstract

3Mixtatin یک ماده اندودنتیک جدید است که اخیراً در پروسه های درمان پالپ زنده مورد استفاده قرار گرفته است. این ماده از 3Mix( ترکیبی از مترونیدازول، سیپروفلوکساسین ) و استاتین به عنوان ماده القا کننده فعالیت ادونتوبلاستیک/ استئوبلاستیک، تشکیل شده است. هدف از این مطالعه ارائه زیست سازگاری ماده 3Mixtatin در غلظت های مختلف است.

روش: در این مطالعه in vitro ، سلول های آدنوکارسینومای A549 در معرض غلظت های مختلف 3Mixtatin (mg/ml1 ، 5/0، 1/0، 05/0 و 01/0) قرار گرفتند. آزمون MTT برای تعیین سایتوتوکسیسیتی این غلظت ها در مقایسه با MTA به عنوان ماده استاندارد طلایی، استفاده شد.

یافته ها: به جز غلظت های mg/ml 01/0 و mg/ml05/0 در مدت زمان 72 ساعت سایر گروهها تفاوت معنی داری با گروه کنترل نشان دادند. (05/0>P) اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماری one-way ANOVA مورد بررسی قرار گرفت.

نتیجه گیری: درصد زنده ماندن سلول ها به غلظت 3Mixtatin وابسته است که از MTA کمتر می باشد. در مجموع MTA و غلظت های پایین 3Mixtatin، هر دو می توانند از لحاظ کلینیکی در درمان های پالپ مستقیم؛ غیر مستقیم و پالپوتومی مولرهای شیری مورد استفاده قرار بگیرند.