موفقیت بی حسی ترکیب آرتیکائین/ اپی نفرین و مانیتول در مقایسه با آرتیکائین/ اپی نفرین در تزریق بلاک آلوئلار تحتانی در بیماران با پالپیت غیر قابل برگشت علامتدار : مطالعه کارآزمایی بالینی کنترل شده تصادفی
Abstract
دستیابی به بی حسی کافی پالپی در دندانهای خلفی مندیبل با پالپیت غیر قابل برگشت علامتداربسیار دشوار است. هدف از این مطالعه آینده نگر ، تصادفی و دوسوکور مقایسه تاثیر بی حسی آرتیکائین/ اپی نفرین و آرتیکائین/ اپی نفرین در ترکیب با 5/0 مول بر میلی لیتر مانیتول در تزریق بلاک آلوئلار تحتانی در بیماران با پالپیت غیر قابل برگشت علامتدار در مولر اول مندیبل بود.
مواد و روش کار: در مطالعه حاضر 124 بیمار اورژانسی به صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند.برای گروه اول تزریق IANB با استفاده از 8/1 میلی لیتر آرتیکائین و برای گروه دوم با استفاده از 3 میلی لیتر فورمولاسیون شامل 9/1 میلی لیتر آرتیکائین و 1/1 میلی لیتر مانیتول 5/0 مول بر میلی لیتر انجام شد. 15 دقیقه بعد از تزریق و ایجاد بی حسی لب حفره دسترسی تهیه شد. موفقیت به صورت عدم وجود درد یا درد خفیف بر اساس معیار VAS موقع برداشت پوسیدگی، اکسپوژر پالپ و اینسترومنت کردن کانال تعریف شد. از آزمون chi-squared برای آنالیز داده ها استفاده شد.مقایسه ها در سطح p<0.05معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته ها: میزان موفقیت گروه آرتیکائین/اپی نفرین در ترکیب با مانیتول 8/46% و گروه آرتیکائین/ اپی نفرین 4/27% بود. تفاوت بین دو گروه از لحاظ آماری معنی دار بود.(p<0.05)
نتیجه گیری: افزودن مانیتول به آرتیکائین/ اپی نفرین در مقایسه با آرتیکائین/ اپی نفرین بطور معنی داری موفقیت بیشتری برای تزریق IANB در دندان های خلفی مندیبل با پالپیت غیر قابل برگشت علامتدار نشان داد. هیچ کدام از محلول ها بی حسی کامل در بیماران نشان ندادند.