اثر مکمل خوراکي اسید آلفالیپويیک بر وضعیت تغذيه، سطوح سرمي نشانگرهای متابولیکي، اکسیداتیو، التهابي و سیتوکراتین- 18سرم در بیماران مبتلا به کبد چرب غیرالکلي

Abstract

مقدمه و اهداف: در حال حاضر کبد چرب غیرالکلی ) (NAFLDبه عنوان یک مشکل بهداشت عمومی در جهان مطرح است؛ که با افزایش شیوع چاقی، دیابت نوع 2و مقاومت انسولینی ارتباط نزدیکی دارد. اسید آلفالیپوییک ) (ALAآنتی اکسیدان طبیعی حاوی گروههای سولفور است؛ که اثرات مفید آن بر بهبود حساسیت انسولینی، کاهش چربیهای خون و بهبود وضعیت آنتی اکسیدانی در مطالعات آزمایشگاهی و حیوانی نشان داده شده است. بر این اساس و با توجه به نبود مطالعه انسانی در این مورد، مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر مصرف مکمل خوراکی ALAبر وضعیت تغذیه، سطوح سرمی نشانگرهای متابولیکی، اکسیداتیو، التهابی و سیتوکراتین- (CK-18)71سرم در بیماران مبتلا به NAFLDطراحی و اجرا شد. مواد و روش کار: در این کارآزمایی بالینی تصادفی دو سوکور، 14بیمار چاق مبتلا به NAFLDبه طور تصادفی در دو گروه دریافت کننده روزانه 7244میلیگرم ( ALAبه شکل دو کپسول 444میلیگرمی) و دارونما (دریافت روزانه دو کپسول 444میلیگرمی دارونما حاوی آرد ذرت) به مدت 72هفته قرار گرفتند. اندازه های تن سنجی شامل وزن، قد و محیط دور کمر ) (WCاندازه گیری شد و اطلاعات مربوط به دریافت غذایی و سطح فعالیت بدنی افراد مورد بررسی در ابتدا، وسط و انتهای مطالعه به ترتیب با استفاده از پرسشنامه -26ساعت یادآمد خوراک و فرم کوتاه پرسشنامه بین المللی فعالیت بدنی اخذ گردید. نمونه خون وریدی شرکت کنندگان پس از 72-76ساعت ناشتایی برای تعیین میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز ) (SODو گلوتاتیون پراکسیداز ) (GPXدر گویچه های سرخ و همچنین تعیین سطوح سرمی ظرفیت تام آنتی اکسیدانی ) ،(TACالگوی لیپیدی، گلوکز خون، انسولین، شاخص مقاومت انسولینی ) ،(HOMA-IRآنزیمهای کبدی، مالون دی آلدهید ) ،(MDAاینترلوکین- ،(IL-10) 74عامل نکروز دهنده تومور ) ،(TNF-αفاکتور رشد تغییرشکل دهنده بتا- ،(TGF-β1) 7فیتویین- ،Aسیرتویین- (SIRT-1) 7و CK-18پیش و پس از مداخله گرفته شد. همچنین، جهت تشخیص و درجه بندی شدت ،NAFLDتمام شرکت کنندگان پیش و پس از مداخله تحت سونوگرافی کبد قرار گرفتند یافته ها: از کل 14بیمار وارد شده به مطالعه، 61نفر مطالعه را به پایان رساندند ( 29نفر در گروه ALAو 22 نفر در گروه دارونما). دریافت روزانه انرژی و کربوهیدرات در طول مطالعه به طور معنی داری در هر دو گروه کاهش یافت؛ اما میزان تغییرات دریافت انرژی، درشت مغذیها و سطح فعالیت بدنی بین دو گروه در انتهای مطالعه تفاوت معنی داری نداشت. گرچه در طول مطالعه، وزن، نمایه توده بدن و WCدر هر دو گروه کاهش یافت، ولی در انتهای مطالعه میزان تغییرات این متغیرها بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. مکمل یاری با ALAباعث کاهش معنی دار در غلظت سرمی انسولین ( ،)p=4/473فیتویین- ،)p=4/462( Aشاخص )p=4/426( HOMA-IRو غلظت تری گلیسرید ( )p=4/491سرم شد؛ درحالیکه تأثیری بر غلظت سرمی گلوکز خون، SIRT-1و سایر اجزای الگوی لیپیدی نداشت. علاوه بر این، مکمل یاری با ALAباعث افزایش معنی دار غلظت سرمی )p=4/491( TACو کاهش معنی دار غلظت سرمی )p=4/466( MDAدر مقایسه با گروه دارونما شد. با این وجود، تفاوت معنی داری در میزان فعالیت آنزیم های SODو GPXو سطوح سرمی آنزیمهای کبدی، ،TGF-β1 ،TNF-α ،IL-10و CK-18بین دو گروه در پایان مطالعه مشاهده نشد. به ترتیب در 37/9و 16/1 درصد از بیماران در گروه ALAو دارونما درجاتی از بهبودی در استئاتوز کبدی مشاهده شد؛ به طوری که مقدار NNTبرای حداقل یک و دو درجه بهبودی در استئاتوز کبدی به ترتیب 9و 4به دست آمد؛ که مصرف روزانه 7244میلیگرم مکمل خوراکی ALAبه مدت 72هفته بطور معنیداری در مقایسه با گروه دارونما باعث حداقل یک درجه بهبودی در شدت استئاتوز کبدی گردید (.)p=4/441 نتیجهگیری: براساس یافتههای مطالعه حاضر، مکملیاری با )7244mg/day( ALAاثرات مفیدی بر الگوی لیپیدی، حساسیت انسولینی، وضعیت استرس اکسیداتیو و شدت استئاتوز کبدی بیماران مبتلا به NAFLD داشت و مصرف آن به عنوان درمان کمکی در کنار اصلاح سبک زندگی توصیه میشود.