بررسي تأثير انواع مختلف شير بر روي ميزان دكلسيفيكاسيون دندان‌هاي شيري
Abstract
پوسيدگي دنداني يك پروسه‌ي پاتولوژيك و تخريب لوكاليزه‌ي دندان توسط ميكروارگانيسم‌هاي كاريوژن مي‌باشد كه به دنبال تخمير كربوهيدرات‌ها و ايجاد اسيدهاي ارگانيك، دمينراليزاسيون بافت‌هاي سخت دندان را باعث مي‌شود. این بیماری شايع‌ترين بيماري مزمن دوران كودكي بوده و شيوع آن 5 برابر آسم و 7 برابر تب يونجه مي‌باشد.
هدف:هدف از انجام این مطالعه تعيين و مقایسه تأثير انواع مختلف شير بر روي ميزان دكلسيفيكاسيون دندان‌هاي شيري می‌باشد.
مواد و روش‌ها: 60 دندان كانين شيري سالم که به منظور درمان ارتودنسی کشیده شدند، بعد از جدا كردن ريشه و خارج كردن پالپ و ضدعفوني در مطالعه استفاده شدند. سطح باكال دندان‌ها با دستگاه برش، برش داده شده و سطح مينايي بلوك‌هاي تهيه شده با سايش صاف شده و سپس پاليش شد. قسمت مركزي نمونه‌هاي پاليش شده با چسب ضدآب پوشانده شده و بقيه‌ي سطح مينا، با لاك ناخن پوشانده شد. نمونه‌ها به طور تصادفي و به مدت 4 روز در دمای 37 درجه سانتیگراد در 4 گروه شير مادر، شير خشك، شير گاوي و محلول ساكارز قرار گرفتند. ميزان دمينراليزاسيون نمونه‌ها توسط میکروهاردنس سطحی اندازه‌گيري شد.
یافته‌ها: کمترین میزان دکلسیفیکاسیون در گروهی که از شیر خشک (003/0p=) استفاده شده بود مشاهده شد و بیشترین میزان دکلسیفیکاسیون در گروهی که از شیر مادر (041/0p=) استفاده شده بود مشاهد شد. تفاوت آماری معنی داری در مقایسه میزان دکلسیفیکاسیون بین گروه‌های مورد مطالعه در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده در این مطالعه، می‌توان نتیجه گرفت که شیر خشک به دلیل وجود فلوراید و ترکیبات یونی کلسیم فسفات کامل‌تر نسبت به سایر شیر‌ها کمترین میزان دکلسیفیکاسیون را داشته است.