بررسی میزان استخوان سازی سلولهای بنیادی پالپ دندان انسان در داخل میکروکپسولهای آلژیناتی حاوی هیدروکسی آپاتایت

Abstract

نقش مهندسی بافت در پزشکی بازساختی موضوع بخش عمده تحقیقات در دو دهه گذشته بوده است. مهندسی بافت با استفاده از سلول ها، داربست ها و مواد بایو اکتیو روشی نوید بخش جهت بازسازی شکل و عملکرد بافت های آسیب دیده می باشد. هدف: هدف از این مطالعه آزمایشگاهی بررسی تمایز استئو/ادنتو ژنیک سلول های بنیادی پالپ دندان داخل میکروکپسول های آلژینات- ژلاتین و آلژینات- ژلاتین / هیدروکسی آپاتایت بود. مواد و روش ها: سلول های بنیادی پالپ دندان پس از کشت داخل میکروکپسول های هیدروژلی آلژینات و آلژینات/ هیدروکسی آپاتایت وارد شدند. سمیت این میکروکپسول و هیدروکسی آپاتایت روی سلول های بنیادی پالپ دندان توسط پروتکل MTT assay در روزهای 3، 7 و 14 بررسی گردید. توانایی تمایز استئو/ادنتوژنیک سلول های بنیادی پالپ دندان داخل میکروکپسول ها توسط بررسی میزان فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز و RT-PCR در روزهای 21 و 28 بررسی گردید. داده های بدست آمده از مطالعه با نرم افزارSPSS-17 و آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه (One way ANOVA) و آزمون تعقیبی Tukey مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها : زیستایی سلول های درون میکروکپسول ها به طور معناداری در روز 14 افزایش یافت. (05/0>P value) در روزهای 21 و 28 میزان بیان هر 5 ژن Runx2، osteocalcin، osteonection، BMP2 و DSPP در هر دو گروه نسبت به گروه کنترل افزایش یافت. این افزایش بیان فقط در روز 28 برای گروه آلژینات/هیدروکسی آپاتایت در ژن های BMP2 و DSPP و برای گروه آلژینات در ژن های Runx2 و DSPP معنادار بود (05/0>value P). نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد میکروکپسول های آلژیناتی حاوی هیدروکسی آپاتایت اسکفلدهای مناسبی برای سلول های بنیادی پالپ دندان می باشند. این میکروکپسول ها می توانند در مطالعات بالینی به عنوان بایومتریال های جدید در مهندسی بافت استخوان مورد استفاده قرار بگیرند.