مقایسه شاخص های سلامت لثه و دندان در مادران شیرده و غیر شیرده در طی 6 ماه اول بعد از زایمان
Abstract
بهداشت دهان و دندان یکی از شاخص های سلامت جامعه است. زنان به عنوان پایه های اصلی خانواده و محور اساسی سلامت نقش بسیار مهمی در ارتقای بهداشت و سلامت جامعه دارند. دوران بارداری و شیردهی در زنان به علت حضور تغییرات فیزیولوژیک و متابولیسمی در زنان یکی از مهم ترین دوران ها در طول زندگی زنان محسوب می شود. بر اساس یک باور اجتماعی بارداری و شیردهی منجر به از بین رفتن دندان ها و التهاب لثه ها میشود و هیچ مطالعه ی علمی تاکنون این مساله را تایید نکرده است.
مواد و روشها
در مطالعه ی حاضر 25 مادر شیرده و 25 مادر غیر شیرده که حداکثر یک ماه از زمان زایمان آنها گذشته بود مورد بررسی قرار گرفتند. به جهت همسان سازی گروه ها از لحاظ میزان تحصیلات، سن، میزان درآمد، نوبت زایمان و ... حدالامکان یکسان سازی شدند و کلیه ی شرکت کنندگان از لحاظ معیارهای ورود و خروج کنترل شده و وارد مطالعه شدند. از آنجایی که پلاک میکروبی به عنوان مهم ترین عامل شناخته شده در روند بیماری زایی پوسیدگی و مشکلات پریودنشیوم میباشد لذا هرگونه مطالعه در این زمینه باید همراه با کنترل پلاک مناسب و آموزش بهداشت صحیح باشد. در این مطالعه کلیه مادران پیش از ورود به مطالعه تحت جرم گیری و برساژ کامل قرار گرفتند. در هر بار فالوآپ آموزش بهداشت تکرار گردید و در صورت نیاز پروفیلاکسی تکرار گردید.
نتایج
نتایج نشان داد میزان پوسیدگی دندان در زنان شیرده با میانگین 63/12 اختلاف معنی داری با زنان غیر شیرده با میانگین 52/11 ندارد. در حالی که میزان whitspot در مادران غیر شیرده با میانگین 88/0 کمتر از مادران شیرده با میانگین 64/1 بود. عمق پاکت (PD) و خونریزی هنگام پروب کردن (BOP) در آغاز مطالعه و دو ماه بعد در دو گروه مادران مشابه است ولی در ماه ششم هر دو متغیر در مادران شیرده افزایش معنی دار نشان داد. میزان چسبندگی بافتهای پریودنتال (CAL) و میزان GI در طول دوره بررسی بین دو گروه مادران مشابه بود.
نتیجه گیری : بطور کلی شیردهی باعث کاهش شاخص های سلامت لثه و دندان در مادران شیرده می شود.