بررسی ده ساله شیوع فصلی مالفانکشن دریچه مصنوعی

Abstract

مقدمه: پژوهش توصیفی مقطعی حاضر تحت عنوان (بررسی ده ساله شیوع فصلی مالفانکشن دریچه مصنوعی متالیک) با هدف تعیین میزان شیوع فصلی مالفانکشن بر روی نمونه ای به حجم146 بیمار با مالفانکشن دریچه مصنوعی متالیک در بازه زمانی بین سال های 1385تا 1395 انجام پذیرفت. روش کار: با استفاده از چک لیست تهیه شده، خصوصیات دموگرافیک، بالینی، آزمایشگاهی و تصویربرداری بیماران ثبت گردید. سپس میزان شیوع مالفانکشن دریچه مصنوعی و همچنین میزان مورتالیتی بیمارستانی در ماه‌ ها و فصول مختلف سال تعیین شد. درنهایت پس از جمع ‌آوری اطلاعات حاصله، داده ‌ها وارد نرم ‌افزار تحلیل آماری SPSS شد و مورد تجزیه‌ و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج: مالفانکشن دریچه مصنوعی در فصل بهار کمترین میزان شیوع (18.5 %) و در فصل زمستان بیشترین میزان(30.8 %) را دارا بود، بین این میزان ها در فصول مختلف اختلاف معنی دار وجود نداشت(p بیش تر از0.05). ترومبوز دریچه ی مصنوعی درفصل بهار کمترین میزان شیوع(13.6 %)و در فصل زمستان بیشترین میزان(36.4 %) را داشت، ولی این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود(p=0.697). بیش ترین میزان(38.7 %) شیوع مورتالیتی داخل بیمارستانی در فصل زمستان بود، بین میزان مورتالیتی در فصول مختلف اختلاف معنی دار آماری وجود نداشت(p=0.177). میزان INR از فصل بهار تا زمستان کاهش یافت، بیشترین میزان INR مربوط به فصل بهار(2.63±1.26)و کمترین میزان مربوط به فصل زمستان(1.07±2.28) بود. بیش ترین میزان پلاکت در فصل پاییز(392902±269240) و کم ترین میزان در فصل بهار(116195±254481) بود، بین میزان INR و پلاکت در فصول مختلف اختلاف معنی دار وجود ندارد(p بیش تر از0.05). بیش ترین میزان wbcدر فصل زمستان(10802±11829) بود، بین میزان wbc در فصول مختلف اختلاف معنی دار وجود دارد(p کم تر از0.05). نتیجه¬گیری: با وجود شیوع بیش تر مالفانکشن دریچه مصنوعی و مورتالیتی ناشی از آن در فصول سرد سال در مطالعه ی حاضر که برای اولین بار به این موضوع پرداخته است، این شیوع مالفانکشن ¬از نظر آماری معنی دار نبود. مطالعات بیش تر با تعداد مرکز بیش تر و حجم نمونه ی بالاتر توصیه می شود.