مقایسه ابعاد راه هوایی فوقانی و لندمارک های آناتومیک سفالومتریک در کودکان 8 تا 12 ساله مبتلا به آپنه انسدادی خواب و کودکان سالم با استفاده از تصاویر توموگرافی کامپیوتری اشعه مخروطی
Abstract
مقدمه: اتیولوژی سندرم آپنه انسدادی خواب در کودکان تفاوت های چشمگیری را با بزرگسالان نشان می دهند. با توجه به اینکه در مطالعات قبلی آپنه انسدادی خواب تنها با استفاده از CBCT به بررسی برخی از ایندکس ها پرداخته شده است.
هدف: هدف بررسی تمامی ایندکس های قابل اندازه گیری مربوط به ابعاد راه هوایی و لندمارک-های آناتومیک سفالومتریک در کودکان مبتلا به آپنه انسدادی خواب توسط CBCT می باشد.
مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی از تصاویر CBCT 50 نفر کودک با محدوده سنی 8 تا 12 سال (25 نفر بیمار مبتلا به OSA و 25 نفر افراد سالم) که به بخش رادیولوژی فک و صورت دانشکده دندانپزشکی تبریز مراجعه کرده بودند، که با استفاده از پرسشنامه برلین وجود یا عدم وجود آپنه آنها مشخص و جهت تعیین شاخصهای این بیماری استفاده شد. تصاویر CBCT کودکان در دو گروه شاهد و بیمار بررسی شده و در هر تصویر ابعاد راه هوایی ( شامل طول، حجم و مساحت راه هوایی فوقانی، عرض و فاصله قدامی خلفی راه هوایی فوقانی در کوچکترین مقطه آگزیال) و لندمارک های تعیین شده شامل زاویایSNA ، SNB، ANB، SN-MP، PP-MP، IMPA، BaSN و فواصل PNS-AD1، PNS-AD2 از روی تصاویر اندازه گیری شدند. نتایج حاصل با استفاده از آنالیز آماری توسط نرم افزار SPSS 17 مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج: مساحت راه هوایی فوقانی، طول راه هوایی، حجم راه هوایی دارای تفاوت معنی داری بین افراد سالم و بیمار نبود ولی طول قدامی خلفی راه هوایی فوقانی، اندازه عرض راه هوایی فوقانی در افراد مبتلا به OSA به طور معنی داری کمتر از افراد سالم بود. در حالیکه میانگین اندازه SNA، SNB و ANB، IMPA در افراد مبتلا به OSA بیشتر از افراد سالم مشاهده شد که در میان آنها تنها SNB و IMPA دارای تفاوت معنی داری می باشند. مقادیر SN/MP و PP/MP در مطالعه ما در افراد مبتلا به OSA کمتر از افراد سالم بودند هرچند که هیچکدام از آنها دارای تفاوت معنی داری با افراد بیمار نبودند. همچنین در مطالعه ما اندازه شاخص¬های BaSN، PNS/AD1 و PNS/AD2 در افراد مبتلا به OSA کمتر از افراد سالم بودند که در میان آنها تنها PNS/AD1 دارای اختلاف معنی داری نبود. همچنین بین عرض راه هوایی فوقانی، طول قدامی خلفی، شاخص¬های SNB، IMAP، BaSN و PNS/AD2 در گروه افراد سالم و گروه افراد مبتلا به OSA اختلاف معنی¬دار آماری مشاهده شد (P-value<0.05).
بحث و نتیجه گیری: نتایج نهایی این تحقیق مشخص کرد که برخی از شاخص ها مانند طول قدامی خلفی راه هوایی فوقانی، اندازه عرض راه هوایی فوقانی و همچنین شاخص های دیگری مانند SNB، IMAP، BaSNو PNS/AD2 در کودکان مبتلا به OSA به طور معنی داری کمتر از افراد سالم بود که با توجه به این نتایج شاید بتوان بر اساس ابعاد آناتومیک راه هوایی فوقانی در تشخیص کودکان مبتلا به OSA کمک گرفت.