سنتز سبز نانوذرات طلا و نقره با استفاده از گیاه زنجبیل و بررسی خاصیت آنتی باکتریایی آنها

Abstract

امروزه مقاومت باکتریایی به یکی از مشکلات عمده زمینه پزشکی تبدیل شده است. باکتری ها با مکانیسم ایجاد سمیت باعث آلودگی یا مرگ سلول میزبان می شوند. در چند دهه اخیر استفاده از نانوذرات به عنوان عوامل آنتی باکتریایی رواج پیدا کرده است. بعنوان مثال نانوذرات نقره و طلا به وفور به عنوان آنتی باکتری ها در صنایع متفاوت به کار گرفته شده اند. سنتز این ذرات به دو روش شیمیایی و گیاهی صورت می گیرد. در روش سنتز سبز که به عنوان روشی دوستدار محیط زیست و ارزان قیمت شناخته می شود، از عصاره گیاهان، قارچ ها و غیره، برای احیا و پایداری نانوذرات سنتز شده استفاده می شود. مواد و روش: در این کار ما با استفاده از گیاه زنجبیل نانوذرات طلا و نقره را سنتز کرده و با استفاده از میکروسکوپ الکترونی عبوری، طیف سنجی مرئی/فرابنفش، آنالیز سایز زتا و طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز، تشکیل نانوذرات و اندازه آنها را مورد سنجش قرار دادیم. گیاه زنجبیل تازه به قطعات ریز خرد شده و با استفاده از الکل عصاره آن گرفته و توسط فیلتر واتمن صاف گردید. برای تهیه غلظت های سریالی از نانوذرات سنتز شده، محیط های کشت نوترینت براث تهیه شده و همچنین سوسپانسیون نیم مک فارلند باکتری درون این محیط کشت آماده شدند. بعد از انکوباسیون نانوذرات به همراه سوسپانسیون باکتری درون انکوباتور، محلول ها بر روی محیط های کشت آگار قرار گرفتند تا کمترین غلظت مهاری برای هر کدام از نانوذرات محاسبه شود. نتایج: نانوذرات نقره سنتز شده به روش شیمایی در غلظت 932/6و 864/13میکروگرم بر میلی لیتر به ترتیب اثر مهاری بر روی استافیلوکوکوس اورئوس و اشرشیا کلای را نشان دادند. این در حالی است که نانوذرات نقره سنتز شده با عصاره گیاهی در غلظت های 733/1و 43325/0 میکروگرم بر میلی لیتر به ترتیب باعث مهار رشد استافیلوکوک و اشرشیا کلای شدند. در مورد نانوذرات طلا شیمیایی و سبز باکتری اشرشیا کلای مقاومت بسیار بالایی را نسبت به این نانوذره نشان داد اما در هر دو سنتز، در غلظت 925/17میکروگرم بر میلی لیتر اثر مهاری بر روی استافیلوکوکوس اورئوس مشاهده گردید. بحث: داده های به دست آمده از طیف ها، تصاویر و همچنین اطلاعات تست گاز کروماتوگرافی در مورد عصاره زنجبیل نشان دادند که عصاره به صورت صحیح عمل کاهندگی را بر روی نانوذرات انجام داده و با استفاده از نتایجی که از تست های باکتریایی حاصل شد، می توان استنباط کرد که اثر آنتی باکتریایی بیشتر نانوذرات سنتز شده به روش سبز، می تواند به علت اثر سنرژیک عصاره همراه با نانوذرات باشد.