تأثیر تنفس عمیق و فوت فرفره و ترکیب آن دو بر شدت درد ناشی از رگ گیری و شاخص های فیزیولوژیک در کودکان سن مدرسه: مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شاهد دار

Abstract

چکيده: مقدمه: کودکان هنگام مراقبت و درمان تحت اقدامات دردناکی قرار میگیرند. به علت اثرات زیان آور ناشی از رگ گیری درکودکان، تسکین آن از راه های غیردارویی، کم هزینه، ساده و قابل اجرا مهم است. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثير انحراف فکر بر شدت درد ناشی از رگ گیری و شاخص های فیزیولوژیک در کودکان سن مدرسه انجام گرفته است. روش: مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 64 کودک سن مدرسه در بیمارستان امام حسین (ع) شهرستان هریس از اردیبهشت تا خرداد ماه سال 1396 انجام یافت که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و با تخصیص تصادفی ساده در یکی از چهار گروه تنفس عمیق همراه با فوت فرفره کاغذی، تنفس عمیق، فوت فرفره کاغذی و کنترل (هر گروه 16 نفر) قرار گرفتند. در هر چهار گروه، سه دقیقه قبل و بعد از رگ گیری، از کودک در مورد شدت درد، با استفاده از مقیاس خودگزارشی درد اوشر سؤال شد. یک دقیقه قبل از رگ گیری، در سه گروه آزمون، بعد از چرخش فرفره و بازدم، اعداد شمرده شد تا 10چرخش یا 10 تنفس انجام شود. در گروه کنترل، هیچ مداخله ای انجام نشد. تجزيه و تحلیل داده ها با نرم افزار spss v13 و بوسیله آزمون های تی زوجی و آنووا انجام شد. یافته ها: نتایج آزمون آنوا نشان داد تفاوت آماری معنی داری بین چهار گروه از نظر تغییرات شدت درد (43/0 P=) و تغییرات اشباع اکسیژن خون (67/0 P=) قبل از مداخله وجود نداشت ولی بعد از مداخله این تفاوت معنی دار بود (00/0 P=). در حالی که تغییرات ضربان قلب، قبل (76/0 P=) و بعد (30/0 P=) از مداخله معنی دار نبود. نتيجه گيري: نتایج نشان داد هر سه روش مداخله بر شدت درد رگ گیری و اشباع اکسیژن خون مؤثر هستند ولی تأثیری بر ضربان قلب ندارند. در شدت درد تنفس عمیق مؤثرتر از دو روش مداخله دیگر هستند و در اشباع اکسیژن خون، هر دو روش تنفس عمیق و فوت فرفره مؤثرتر از روش ترکیبی بودند.