توانمندی روانشناختی و ارتباط آن با مهارت ابراز وجود درپرستاران بخشهای نوزادان بیمارستانهای شهر تبریز- 1395
Abstract
چکیده: مقدمه: پدیده ای تنش روانی در پرستاران در حال افزایش بوده و این خود به طور معنی داری با بروز بیماریهای جسمی و روانی و در نهایت عملکرد ضعیف پرستار و افت کیفیت مراقبت و همچنین امنیت جان بیماران در ارتباط است. این تنشها و عواقب آن می تواند هزینه های بالایی را بر پیکره ی نظام سلامت تحمیل کند، هدف از این پژوهش تعیین توانمندی روانشناختی و ارتباط آن با مهارت ابراز وجود در پرستاران بخش های نوزادان بیمارستانهای شهر تبریز بوده است.
مواد و روشها: این مطالعه یک مطالعه از نوع توصیفی – همبستگی می باشد جامعه آماری این پژوهش کلیه پرستاران شاغل در بخش های نوزادان و مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان کودکان، الزهرا، طالقانی و 29 بهمن تبریز می باشدکه بصورت نمونه گیری تصادفی 150 نفر از پرستاران انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های توانمندی روانشناختی اسپریتزر (1992) و پرسشنامه ابراز وجود گمبریل و ریچی، 1975 استفاده شده است و به منظور تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن استفاده گردید.
یافته ها: طبق نتایج این پژوهش میانگین توانمندی روانشناختی پرستاران بخش های نوزادان بیمارستان های شهر تبریز خوب بوده است( با میانگین 77.25)، و میانگین ابراز وجود پرستاران در حد متوسط بدست آمده است( با میانگین 128.76). همچنین نتایج نشان داد که بین ابراز وجود و توانمندی روانشناختی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد، بدین معنی که هر چه توانمندی روانشناختی پرستاران بیشتر باشد، میزان ابراز وجود نیز افزایش می¬یابد، و به عکس همچنین تمامی مولفه های توانمندی روانشناختی با ابراز وجود رابطه مثبت و معناداری دارند که بیشترین میزان همبستگی مربوط به مولفه " احساس معناداری" با مقدار همبستگی 366/0 می¬باشد.
نتیجه گیری: توانمندسازی باایجاد احساس اعتمادبه نفس وبابه وجودآوردن فضای آزادعمل برای کارکنان این فرصت رابه وجود خواهدآورد تا توانایی ها و مهارت هایشان را بهبود بخشیده و موجبات اثربخشی خود را فراهم سازند همچنین توانمندسازی با پرورش کارکنان با انگیزه وتوانا به مدیران امکان خواهدداد تا در برابر پویایی محیط رقابتی ازخودعکس العمل مناسب نشان دهند.