ارتباط بین پروتروژن اسکلتی فکین و تمایل لیبولینگوالی دندان ها با ضخامت استخوان آلوئولار ناحیه قدامی فک بالا و پایین در تصاویر توموگرافی اشعه مخروطی(CBCT)

Abstract

سابقه و زمینه: تحلیل مارجینال پری ایمپلنت به طور شایعی بعد از قرار دادن ایمپلنت مشاهده می¬شود. استخوان علاوه بر ساپورت بافت لثه بر زیبایی بافت نرم اطراف رستوریشن ایمپلنت تاثیر می¬گذارد. بنابراین موقعیت سه بعدی ایده¬آل ایمپلنت همراه با استخوانی که در تمامی جهات در دسترس است، کلید دستیابی به نتایج موفقیت آمیز زیبایی می¬باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین ارتباط بین پروتروژن اسکلتی فکین و تمایل لبيولینگوالی دندان¬ها با ضخامت استخوان آلوئولار در ناحیه قدامی فک بالا و پایین در تصاویر توموگرافی اشعه مخروطی (CBCT) می¬باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تصاویرCBCT تهیه شده توسط دستگاه NewTom VG) Cone Beam CT (QRRSI, Verona,Italy انتخاب شد و اسکن آن‌ها در شرایط یکسانkVp 110، زمان اکسپوژر 6/3 ثانیه و 71/4 میلی آمپر انجام گرفت. تصاویر توسط دو متخصص که تجربه کار با تصاویرCBCT را داشتند، مورد بررسی قرار گرفت و ضخامت استخوان لبیال در ناحیه قدامی ماگزیلا و مندیبل، پروتروژن ماگزیلا و مندیبل و تمایل لبيولینگوال دندان‌ها تعیین شد. تجزیه و تحلیل با استفاده از نرم افزار 20SPSS صورت گرفته و P-value کمتر از 05/0 معنادار تلقی گردید. یافته ها: آماره آزمون پیرسون متغیر SNA به جز در دندان 3 فک بالا ، قسمت میانی ریشه در بقیه دندان¬های هر دو فک بزرگتر از 05/0 بود و میزان آماره آزمون پیرسون بین متغیر ضخامت استخوان در فک بالا و متغیر U1_NA و بین متغیر ضخامت استخوان در فک پایین و متغیر L1_NB بزرگتر از 05/0 بود که نشان از عدم ارتباط معنادار می‌باشد. نتیجه گیری: ضخامت استخوان آلوئولار در سمت راست و چپ تفاوت چندانی ندارد. به جز دندان 3 فک بالا قسمت میانی ریشه ارتباط معنی داری میان ضخامت استخوان آلوئولار و زاویه مندیبل و ماگزیلا وجود ندارد. دندان¬های فک پایین تمایل لینگوالی بیشتری نسبت به دندان-های فک بالا دارند. بین ضخامت استخوان و زاویه دندان¬ها در فک بالا و پایین رابطه معناداری وجود ندارد.