بررسی شادکامی و تاثیر آن بر رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز

Abstract

مقدمه وهدف: شاد كامي مفهومي است كه در سال هاي اخير به وا سطه نقشي كه در سلامت روان افراد دارد اهميت به سزايي يافته است، باتوجه به اهميت آن بعنوان شاخصي از سلامت روان و تاثير آن بر كليه ابعاد زندگي و از جمله در پيشرفت تحصيلي و اتخاذ شيوه زندگي سالم افراد ، پژوهش حاضر باهدف تعيين وضعيت شادكامي و تأثير آن بر رفتارهاي ارتقا دهنده سلامت در بين دانشجويان رشته هاي گوناگون و در مقاطع تحصيلي مختلف دانشگاه علوم پزشكي تبريز انجام گرفت. روش كار ومواد: پژوهش انجام گرفته از نوع توص يفي - تحل يلي بودكه به منظور بررسي شادكامي ريوتاث آن دررفتارهاي ارتقا دهنده سلامت در ب ني دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي زيتبر انجام گرد .دي جامعه مورد بررسي هيكل دانشجويان مشغول به تحص لي در دانشگاه علوم پزشكي زيتبر در سال 1394بود و نمونه مورد مطالعه نيز بخشي از دانشجويان دانشكده هاي دانشگاه علوم پزشكي تبريز بودند. روش نمونه گيري از نوع تصادفي سهميه اي بود. نمونه گ ري ي بصورت تصادف اي نجام .ديگرد تعدادكل افراد شركت كننده در مطالعه 387نفر بودند . جهت گرد آوري اطلاعات، در ا ني مطالعه از دو نوع پرسشنامه استفاده شد پرسشنامه اول شادكامي آكسفورد بود كه شامل 29سوال بود ونحوه نمره دهي براساس مقياس ليكرت 1-5نيب بود. حداكثر نمره 145و حـداقل نمـره 29بود. و ابزاردوم مورد استفاده در مطالعه رفتارهاي ارتقاء دهنده 52 بود شامل1987 والكر و همكاران درHealth promotion life style II(HPLP-II سلامت پروفا ) لي يا تم كه هر آيتم آن در يمق اس يل كرت 4ا نهيگز ي حداقل نمره 52وحداكثر نمره . 208بود پس از تكميل پرسشنامه ها داده ها وارد برنامه spssگرديدوبراي تجزيه وتحليل داده ها از نرم افزار spssورژن 16 استفاده گرديد. براي ارائه داده هاي كيفي از آمار توصيفي و جهت يمقا سه رفتارهاي ارتقاء دهنده سلامت و زير حيطه هاي آن و شادكامي در ميان دو جنس از آزمون تي مستقل ) (T-testو براي مقايسه رفتارهاي ارتقاء دهنده سلامت و زير حيطه هاي آن و شادكامي در ميان دانشكده ها از آزمون آناليز واريانس يك طرفه) (One way ANOVAو براي پيش گويي كننده شادكامي جهت رفتارهاي ارتقاء دهنده سلامت و زير حيطه هاي آن از آزمون رگرسيون خطي ساده ) (simple linear regressionو همبستگي زير حيطه هاي رفتارهاي ارتقاء دهنده سلامت با شادكامي از همبستگي پيرسون استفاده شد. سطح معني داري زين كمتر از P < 05/0در نظر گرفته شد.8 يافته ها: بر اساس يافته هاي اين پژوهش شاخص شادكامي در /0 ̸̸ 36 5دانشجويان مورد مطالعه در حد ضعيف ومتوسط و / 63 5درصد دانشجويان مورد مطالعه در حد خوب وعالي بودند. ميانگين نمره رفتارهاي ارتقاء دهنده سلامت در دانشجويان مورد مطالعه ) . 61 ( 5/ ± 54/0بود كه كمترين نمره در دانشجويان در حيطه فعاليت فيزيكي بود. بين شاخص شادكامي با اتخاذ رفتارهاي ارتقاء دهنده سلامت ) /0 ( 537وهريك از زير حيطه هاي آن در دانشجويان موردمطالعه ارتباط معني داري وجود داشت.كه بيشترين ارتباط با رشد معنوي سلامت ) ( /0 536وكمترين آن با تغذيه ). ( /0 282بود نتيجه گيري نت: ايج حاصل ازپژوهش حاضر نشان داد كه براي ارتقاء شادكامي ورفتارهاي ارتقاء دهنده سلامت در دانشجويان نياز به مداخلات مناسب مانند ارتقا فعاليت فيزيكي ، آموزش مهارت هاي زندگي ، تغيير شكل مشاوره هاي پاسيو به اكتيودر دانشكده ها وارتباط با خانواده هاوآموزش آنها مي باشد. با عنايت به وجود همبستگي معني دار بين شادكامي ورفتارهاي ارتقا دهنده سلامت ، استفاده از راه كارهاي مناسب همچون برنامه ريزي ملي، منطقه اي و محلي در راستاي ارتقاء شادكامي دانشجويان براي دستيابي وبالا بردن رفتارهاي ارتقا دهنده سلامت ضروري به نظر مي رسد.