تهیه و مشخصه یابی نانوذرات مغناتیستی اصلاح شده با پلیمرهای کاتیونی حاوی داروی متوتروکسات ( MTX)و اثربخشی آن در رده سلولی سرطان ریه

Abstract

در مطالعه پیش¬روی، یک روش ساده برای سنتز نانوذرات مغناطیسی اصلاح شده حساس به pH و دما (MMNPs) به عنوان یک عامل تشخیصی-درمانی ارائه کرده¬ایم که قابلیت بکارگیری همزمان در تصویربرداری تشدید رزونانس مغناطیسی (MRI) به عنوان کنتراست¬زای منفی و نیز در دارورسانی هدفمند به عنوان یک حامل هوشمند، را دارا می¬باشد. بدین¬منظور، نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن (Fe3O4) به روش هم¬رسوبی سنتز شده، سپس سطح آنها توسط N،N-دی متیل آمینواتیل متاکریلات و N-ایزوپروپیل ¬آکریل ¬آمید که به ترتیب به عنوان پلیمرهای حساس به pH و دما شناخته می¬شوند، اصلاح شد. همین طور نانوذرات مزوپروس سیلیکا به منظور افزایش میزان داروی بارگذاری شده از طریق اتصال شیمیایی به زمینه پلیمری حامل متصل شد. در این مطالعه متوترکسات به عنوان داروی مدل از طریق جذب سطحی بر روی سطح نانوذرات مزوپروس سیلیکا و همین طور تعامل الکترواستاتیک با زمینه پلیمری درون MMNPs بارگذاری شد. با ارزیابی رهایش دارو به صورت in vitro، که هم در شرایط فیزیولوژیک و هم در شرایط شبیه¬ سازی شده بافت توموری، انجام یافت، رهایش حساس به pH و دمایِ دارو از حامل نتیجه گیری شد. بر اساس نتایج ارزیابی سمیت سلولی به صورت in vitro، مشاهده شد که MMNPs حاوی دارو (M-MMNPs) اثرات ضد توموری به مراتب بیشتری از داروی آزاد بر روی سلول¬های A549 ریه دارا می¬باشند. همین¬طور MMNPs در دوز¬های معادل، اثرات سمیتی قابل توجهی بر روی سلول ها نشان نداده، که این امر حاکی از زیست سازگاری حامل¬های طراحی شده می¬باشد. مطالعات MRI به صورت in vitro نشان داد که M-MMNPs ریلکسیویتی عرضی (r2) نسبتا بالایی در حد mM-1.ms-1 15/0دارند. همچنین ثابت شد یک رابطه خطی بین غلطت آهن در نانوذرات و میزان آسایش عرضی (R2) وجود دارد. در نتیجه MMNPs طراحی شده نه تنها قابلیت استقاده در دارورسانی هوشمند و هدفمند را دارند، بلکه می¬توانند همزمان به عنوان عامل کنتراست¬زای منفی در MRI به کار برده شوند.