تهیه نانوذرات مغناتیستی قابل فرسایش بر پایه پلیمرپلی لاکتید گلیکولید ( PLGA) جهت دلرورسانی ترکیبات ضدسرطانی

Abstract

در این پایاننامه، تهیه و خواص فیزیکو شیمیایی نانو ذرات پلی (لاکتید- کو- گلیکولید)- پلی اتیلن گلیکول (PLGA-PEG-PLGA)، بارگذاری شده با داروی ضد سرطان دوکسوروبیسین و نانو ذرات مغناطیسی آهن، گزارش شده است. روش اجرا: کوپلیمر تری بلاک PLGA-PEG-PLGA از پلیمریزاسیون حلقه گشای مونومرهای لاکتید (LA) و گلیکولید (GA) در حضور پلی اتیلن گلیکول (PEG) با جرم های مولکولی متغیر(PEG1000, PEG4000, PEG6000) تهیه شد. ساختمان کوپلیمر ها با 1H-NMR و GPC و FT-IR بررسی شدند و برای بارگذاری همزمان دوکسوروبیسین و نانو ذرات مغناطیسی آهن به روش امولسیون دوگانه W/O/W مورد استفاده قرار گرفتند. نانو ذرات بارگیری شده با دارو از دیدگاه اندازه، مورفولوژی، بهره بارگذاری و رهش دارو در بافر بررسی شدند. نتایج: روش امولسیون دوگانه، بسته به ساختار کوپلیمر مورد استفاده، منجر به تهیه نانوذراتی با اندازه متوسط کمتر از 150 نانومتر و بهره بارگذاری دارو بین 65- 85% شد. رهش اولیه و رهش کلی دارو از نانو ذرات، بعد از 24 ساعت و 30 روز در محلول های بافری نشان داد که دوکسوروبیسین به صورت تدریجی و با حداقل رهش انفجاری از نانو ذرات آزاد می شود و سرعت رهش آن در محلول های اسیدی بیشتر است. نتیجه گیری: نتایج این پایاننامه نشان دادند که ویژگی های ساختمانی کوپلیمرPLGA-PEG-PLGA از قبیل مقدار و جرم مولکولی PEG، و جرم مولکولی پلیمر نهایی فاکتورهای مهمی در تنظیم اندازه و خواص فیزیکو شیمیایی نانو ذرات و رفتار رهش دارو از آن ها هستند. در کل این روش می تواند مدل مناسبی برای طراحی سیستم های دارورسانی ترکیبات ضد سرطان با استفاده از نانو ذرات زیست تخریب پذیر مغناطیسی باشد.