بررسی اثر کرایزین نانو کپسوله شده با PLGA-PEG بر پروفایل بیان miRNA رده سلولی معده AGS
Abstract
سرطان نتيجه خروج سلول ها از مسيرهاى درست تنظيمى، تكثيري و تمايزي است . خودكارآمدى در سيگنال هاى رشد، غيرحساس شدن به سيگنال هاى مهاركننده رشد، اجتناب از مرگ سلولى برنامه ريزى شده، پتانسيل نامحدود تكثير، حفظ رگ زايى، تهاجم بافتى و متاستاز منجر به نامیرا شدن سلول ها و ایجاد سرطان مي شوند.
حدود یک هشتم مرگهای دنیا ناشی از سرطان است. سرطان شامل بیش از 100 نوع بیماری متمایز با اپیدمیولوژی و ریسک فاکتورهای متفاوت است (1).که در این میان سرطان معده پنجمین سرطان شایع و سومین عامل مرگ بر اثر سرطان است. بر اساس آمار سال 2005 بیشترین موارد این سرطان در کشورهای ژاپن، چین و روسیه مشاهده شده است و کمترین موارد آن نیز مربوط به کشورهای توسعه یافته غربی است. در ایران نیز این سرطان یکی از شایعترین بدخیمی ها است و در بعضی مناطق حتی رتبه اول را در میان سرطانهای تشخیص داده شده را دارا است (2; 3).
عوامل گوناگونی در ایجاد سرطان دخالت دارند.زمینه ژنتیکی یکی از عوامل ایجادکننده سرطان ها در انسان است که به مجموع ویژگی های یک فرد در سطح ژنوم اطلاق می شود.تغییرات ژنهای انکوژن، مهارکننده تومور و عملکرد miRNA ها از جمله عوامل ایجادکننده سرطان هستند. برهمكنش ميكرو RNA ها با ژن هاى هدف، نقش آن ها را در رشد، مرگ برنامه ريزى شده، تمايز و تكثير سلولى مشخص كرده و عملكرد مستقيم ميكرو RNAرا در سرطان تاييد مى كند.
ميكرو RNA ها زير گروه بزرگى از RNAهاى غيركدكننده 25-18 نوكلئوتيدى هستند كه از نظر تكاملى حفاظت شده مى باشند. اين مولكول ها بيان ژن را پس از رونويسي از طريق مهار ترجمه mRNA يا القا تجزيه آن كنترل مى كنند و اين كار را از طريق اتصال به ناحيه ترجمه نشدني انتهاى mRNAها انجام مى دهند.
miRNA ها می توانند به عنوان انکوژن یا مهارکننده تومور از طریق مهار بیان ژن های هدف وابسته به سرطان عمل کنند. مکانیزم عمده تغییرات miRNome (تمام miRNAهای موجود در ژنوم) در سلول سرطانی بیان نابجای ژن می باشد که توسط سطوح غیر طبیعی miRNA های بالغ تشخیص داده می شود (4). تفاوت های عملکردی بین انواع مختلف تومور و مراحل مختلف سرطان با بیان miRNA ها مشاهده شده است. ساختار miRNA ها و نحوه عملکرد آنها نشان می دهد که بسیاری از آنها در نمونه های سرطانی به طور غیر طبیعی بیان می شوند. محققان احتمال می دهند سلول های سرطانی جهت تکثیر زیاد، miRNA های ویژه ای را بیشتر بیان کنند و مشخص شده است که بیان miRNA در رده های سلولی سرطانی مختلف متفاوت است (5). تفاوت در بیان miRNAها در سرطان های مختلف می تواند به علت تفاوت های موجود بین منشاء سلول سرطانی و بافت استرومایی اطراف آن باشد. تغییرات افزایشی یا کاهشی بیان برخی miRNA ها که منجر به روند سرطانی می شود، از طریق ایجاد تداخل با تنظیم کننده های چرخه سلولی، رشد سلول را تحت تأثیر قرار می دهند و بقایای سلولهای سرطانی با دستکاری آنها کنترل می شود (6).
شواهد نشان می دهد بیش از نیمی از ژن های کد کننده پروتئین توسط miRNA ها کنترل می شود. در واقع یکmiRNA می تواند چندین ژن را کنترل نموده و یک ژن نیز بوسیله چندین miRNA تنظیم می شود بنابراین یک miRNA منفرد در کنترل فرایند های سلولی متنوعی مثل آپوپتوز، رشد، تکثیر سلولی و تمایز سلولی نقش دارد. miRNA با تنظیم بیان ژن تولید کننده پروتئین هایی که با دارو بر هم کنش می دهند عملکرد دارو را تحت تاثیر قرار می دهند و از آنجایی که هر نوع سرطان پروفایل بیان ویژه ای از miRNA دارد با شناخت انواع miRNA های مرتبط با سرطان های مختلف و بررسی اثر دارو روی آنها می توان تغییرات موثر در زمینه درمان سرطان برداشت (7).
درمان هاي رايج سرطان شامل جراحي براي برداشتن تومور, شيمي درماني و تابش درماني است. محصولات طبیعی، بخصوص گیاهان سال ها برای درمان بسیاری از بیماری ها از جمله سرطان استفاده شده است، بررسی هایی صورت گرفته نشان می دهد، بیش از 3000 نوع گیاه وجود دارند که در درمان این بیماری استفاده شده است (8).
یکی از ازترکیبات و پلی فنول های موجود در عسل که به عنوان عامل فارماکولوژیکی امیدبخشی در پیشگیری و درمان سرطان شرکت دارند کرایسین (Chrysin) می باشد (9).
کرایسین (C15H10O4)(5,7-Dihydroxyflavone) یک نوع فلاونویید طبیعی است که در موادی مانند عسل و عصاره های گیاهی وجود دارد (10). مشخص شده که کرایسین دارای اثر ضد سرطانی از طریق تحریک آپوپتوز در محدوده وسیعی از سلول های انسانی و رت می شود. با این وجود مطالعات هنوز موفق به کشف چگونگی اثر کرایسین بر سلول های سرطانی نشده اند (11).مشکل عمده ی کاربرد درمانی این ماده حلالیت کم آن در آب و مایعات بدن است که می تواند به کاهش جذب آن منجر شود.