تهیه و مشخصه یابی نانوذرات مغناتیستی اصلاح شده با پلیمرهای کاتیونی حاوی داروی متوتروکسات ( MTX)و اثربخشی آن در رده سلولی سرطان ریه

Abstract

در مطالعه پیشروی، یک روش ساده برای سنتز نانوذرات مغناطیسی اصلاح شده حساس به pH و دما (MMNPs) به عنوان یک عامل تشخیصی-درمانی ارائه کردهایم که قابلیت بکارگیری همزمان در تصویربرداری تشدید رزونانس مغناطیسی (MRI) به عنوان کنتراستزای منفی و نیز در دارورسانی هدفمند به عنوان یک حامل هوشمند، را دارا میباشد. بدینمنظور، نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن (Fe3O4) به روش همرسوبی سنتز شده، سپس سطح آنها توسط N،N-دی متیل آمینواتیل متاکریلات و N-ایزوپروپیل آکریل آمید که به ترتیب به عنوان پلیمرهای حساس به pH و دما شناخته میشوند، اصلاح شد. همین طور نانوذرات مزوپروس سیلیکا به منظور افزایش میزان داروی بارگذاری شده از طریق اتصال شیمیایی به زمینه پلیمری حامل متصل شد. در این مطالعه متوترکسات به عنوان داروی مدل از طریق جذب سطحی بر روی سطح نانوذرات مزوپروس سیلیکا و همین طور تعامل الکترواستاتیک با زمینه پلیمری درون MMNPs بارگذاری شد. با ارزیابی رهایش دارو به صورت in vitro، که هم در شرایط فیزیولوژیک و هم در شرایط شبیه سازی شده بافت توموری، انجام یافت، رهایش حساس به pH و دمایِ دارو از حامل نتیجه گیری شد. بر اساس نتایج ارزیابی سمیت سلولی به صورت in vitro، مشاهده شد که MMNPs حاوی دارو (M-MMNPs) اثرات ضد توموری به مراتب بیشتری از داروی آزاد بر روی سلولهای A549 ریه دارا میباشند. همینطور MMNPs در دوزهای معادل، اثرات سمیتی قابل توجهی بر روی سلول ها نشان نداده، که این امر حاکی از زیست سازگاری حاملهای طراحی شده میباشد. مطالعات MRI به صورت in vitro نشان داد که MMMNPs ریلکسیویتی عرضی (r2) نسبتا بالایی در حد mM-1.ms-1 15/0دارند. همچنین ثابت شد یک رابطه خطی بین غلطت آهن در نانوذرات و میزان آسایش عرضی (R2) وجود دارد. در نتیجه MMNPs طراحی شده نه تنها قابلیت استقاده در دارورسانی هوشمند و هدفمند را دارند، بلکه میتوانند همزمان به عنوان عامل کنتراستزای منفی در MRI به کار برده شوند.