استرس کلی درک شده پرستاران و عوامل موثر بر آن در بخشهای مراقبت ویژه نوزادان، استان آذربایجان شرقی سال- 1390
چکیده
چکیده: مقدمه: استرس یکی از عوامل دخیل در افزایش یا کاهش کارایی انسان، تاثیرگذار بر سلامت پرسنل و کیفیت خدمات است. لذا توصیف استرس و شناسایی استرسورها دارای اولویت می باشد. اما شواهد کافی و جامع درخصوص استرس تجربه شده توسط پرستاران و استرسورها در NICU و در کشورمان در دسترس نمی باشد. این مطالعه بمنظور بررسی استرس کلی درک شده پرستاران و عوامل موثر بر آن در بخشهای مراقبتهای ویژه نوزادان استان آذربایجان شرقی در سال 1390 صورت گرفته است. روش کار: مطالعه توصیفی - همبستگی شامل کلیه پرستاران شاغل در بخشهای مراقبت ویژه نوزادان استان آذربایجان شرقی 110)) انجام شد. گردآوری داده ها با پرسشنامه شامل مشخصات پرستاران و بخشها، پرسشنامه استرس کلی درک شده، پرسشنامه عوامل استرس زا مربوط به مراقبت پیشرفته در NICU و محیط عمل حرفه ای می باشد. سوالات با استفاده از مروری بر متون تهیه شد تا کلیه موارد عام و خاص استرس زا در بخش NICU در مطالعه وارد شوند. روایی ابزار بروش محتوایی و پایایی ابزار بروش ضریب آلفا کرونباخ 0/91)) بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار Spss و آزمون همبستگی انجام شد. نتایج: پرستاران شاغل تجربه کلی استرس کلی درک شده و عوامل موثر را در سطح متوسط اعلام کردند. استرس کلی ادراک شده پرستاران NICU در ارتباط مستقیم با دو عامل ماهیت مراقبت پیشرفته NICU و تعامل با اعضا خانواده نوزاد، همچنین ارتباط معکوس با محیط عمل حرفه ای می باشد. دو متغیر محیط عمل حرفه ای و مراقبت پیشرفته پیش بینی کننده استرس کلی درک شده پرستاران می باشند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینکه استرس پرستاران شاغل در NICU حد متوسط می باشد که بصورت مزمن میتواند باعث مشکلات در سلامتی و کیفیت خدمات گردد. برنامه ریزی جهت برطرف نمودن یا کاهش استرس های ناشی از مراقبت پیشرفته، همچنین ارتقاء فرهنگ محیط عمل حرفه ای میتواند کیفیت خدمات پرستاری در بخشهای مراقبت ویژه نوزادان را بالا ببرد و از تاثیر سوء استرس بر نیروی انسانی شاغل بکاهد.