تدوین و ارزیابی پروتکل کاهش سر و صدای محیطی بر تراز صوت بخش مراقبتهای ویژه نوزادان مرکز آموزشی درمانی الزهراء تبریز، سال- 1389-91

Abstract

چکیده: مقدمه: اثرات سوء سر و صدا بر رشد و تکامل حسی و عصبی نوزادان نارس، برنامه های کاهش سر و صدا را به یکی از الزامات اصلی مراقبت از نوزادان نارس در بخش مراقبت های ویژه نوزادان تبدیل کرده است. هدف از این پژوهش تدوین و ارزیابی پروتکل کاهش سر و صدای محیطی بر تراز صوت بخش مراقبتهای ویژه نوزادان مرکز آموزشی درمانی الزهراء تبریز می باشد. روش کار: این پژوهش مداخله ای بر مبنای طرح تک گروهی پیش آزمون- پس آزمون اجرا شد. با استفاده از دستگاه تراز سنج صوت در 4 روز کاری، 24 نوبت میانگین (Leq)، بلندی نسبی (L10)، حداکثر (Lmax) و شدیدترین ترازهای صوت (Lzpeak) اندازه گیری و منابع ایجاد سر و صدا تعیین شد. پروتکلهای کاهش سر و صدا بر مبنای امکانات موجود و در جهت حذف یا تعدیل منابع سر و صدا تدوین و اجرا شد. ترازهای صوت بعد از اجرای پروتکل اندازه گیری و نتایج با استفاده از آزمون آماری تی جفت شده، با قبل مقایسه و پروتکل ارزیابی شد. نتایج: قبل از اجرای پروتکل، میانگین ترازهای صوت 56/10-104/80db) 63/46 db) اندازه گیری شد. افتادن فایلهای فلزی شدیدترین تراز صوت 104db)) را در NICU ایجاد کرد. زمان تعویض شیفت پرستاران پر سر و صداترین و با تعداد افراد در بخش رابطه مستقیم داشت. منابع سر و صدا به ترتیب شدت شامل سینک فلزی، حضور دانشجویان، زمان تعویض شیفت پرستاران، راند پزشکان، آلارم دستگاهها و جابجایی ترالی های پرتابل بود. ترازهای صوت با میانگین 53-102/60 db) 59/43 db)، بعد از اجرای پروتکل در مقایسه با قبل بطور معنی داری کاهش یافت .(P=0/000) بحث و نتیجه گیری: ارزیابی تراز صوت در NICU ضروری است. این پروتکل با تعدیل منابع ایجاد سرو صدا موفق به کاهش 4dbدر میانگین تراز صوت NICU شده و شرایط آرامش نوزادان نارس و ارتقای مراقبت پرستاری شده است. از نتایج این پژوهش میتوان در استانداردسازی محیط NICU در کشور استفاده کرد.