اداره گذر نوزادان از بخش مراقبتهای ویژه تا خانه
چکیده
چکیده: مقدمه: امروزه بقای نوزادان بدلیل پیشرفتهای زیاد در طب نوزادان و بستری شدن در بخش مراقبتهای ویژه افزایش یافته است. گذر از بیمارستان به خانه، مشکلات عدیده ای را برای نوزاد و خانواده به بار می آورد. بدین لحاظ اعضای تیم سلامت و خانواده ها در تلاشند تا بمنظور حفظ بقای این نوزادان گذری سهل و روان را فراهم آورند. بررسی جامعی از شرایط موجود و تعاملاتی که جهت حفظ بقای نوزاد انجام میشود در چگونگی گذر حائز اهمیت است. بنابراین هدف مطالعه تبیین فرآیند اداره گذر نوزادان از بخش مراقبتهای ویژه تا خانه است. روش کار: مطالعه حاضر از نوع کیفی و به روش نظریه زمینه ای انجام شد. مشارکت کنندگان شامل 57 نفر از افراد حرفه ای و اعضای خانواده بودند. نمونه گیری بصورت هدفمند و نظری انجام شد. داده های مطالعه از طریق مصاحبه های جامع، مشاهده مشارکتی و پرونده های بیماران در عرصه های مورد نیاز جمع آوری گردید. یافته ها از طریق روش اشتراوس و کوربین و با کمک نرم افزار MAXQDA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج مطالعه در هشت مقوله هویدا شد. شش مقوله شامل پدیده های جدایی نا بهنگام ، بحران، پیوند مجدد، تکامل پروری و معلول پروری بودند و مقوله دیگری تحت عنوان عوامل موثر بر اداره گذر شکل گرفت. همچنین مقوله مرکزی تحت عنوان "حیات" با مقوله هایش "نیاز، تعامل،ثبات" تمامی داده های مطالعه را تحت پوشش قرار دادند. نتایج مطالعه نشان داد که اداره گذر نوزاد، یک فرایند سه مرحله ای شامل حیات تهدید شده، تلاشهای حفظ حیات و تداوم حیات است. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که تلاشهایی برای حفظ حیات نوزاد انجام میشود ولی این تلاشها در جهت اداره گذر نوزاد بطور نارسی اجرا میشود و نیاز به برنامه هایی مدون بر اساس استانداردها در جهت تسهیل برقراری پیوند مجدد و حفظ سلامت نوزاد است. بکارگیری مراقبت تکاملی منجر به تکامل پروری نوزادان و پیشگیری از معلول پروری می گردد.