بررسی عملکرد جنسی و ارتباط آن با کیفیت زندگی در زنان یائسه و همسرانشان در شهر ایلام، سال- 1390

Abstract

چکیده: مقدمه و هدف: مطابق اطلاعات ما، در ایران و حتی دنیا مطالعاتی که بطور همزمان عملکرد جنسی و کیفیت زندگی زنان یائسه و همسران آنها را مورد بررسی قرار داده باشد، بسیار معدود می باشد. بنابراین این مطالعه با هدف تعیین عملکرد جنسی و کیفیت زندگی زنان یائسه و ارتباط آنها با عملکرد جنسی و کیفیت زندگی همسران آنها، همچنین تعیین عوامل پیشگویی کننده عملکرد جنسی و کیفیت زندگی زنان یائسه انجام شد. مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی همبستگی، 400 زن یائسه همسردار 59-50 ساله و همسر آنها در 80 خوشه انتخاب شده و بصورت تصادفی از کل سطح شهر ایلام در سال 1390 انتخاب شدند. کیفیت زندگی زوجین توسط فرم کوتاه SF-36 و عملکرد جنسی زنان با پرسشنامه استاندارد عملکرد جنسی مک کوی (McCoy female sexuality questionnaire, MFSQ) و مردان با شاخص خلاصه عملکرد جنسی (O,leary brief sexual function index, BSFI) از طریق مصاحبه در یک محیط خصوصی توسط پژوهشگر همجنس مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز داده ها با استفاده از آزمونهاANOVA,Students-t و رگرسیون خطی در SPSS نسخه 18 انجام شد. نتایج: 77نفر از زنان یائسه عدم وجود رابطه جنسی را در طی 4 هفته گزارش نمودند. از محدوده امتیاز قابل کسب 0-100 (امتیاز بالاتر، وضعیت بهتر)، میانگین(انحراف معیار) امتیاز عملکرد کلی جنسی زنان29.3)53.3 ) و در ابعاد علاقمندی جنسی27.2) 43.3 )، رضایتمندی26.0)50.3 )، لیز شدن واژن33.4) 52.8 )، موارد ارتباط با همسر29.1) 69.5 )، ارگاسم38.8) 50.6 ) و امتیاز کیفیت زندگی آنها در ابعاد عملکرد جسمانی19.2) 76.8 )، سلامت عمومی29.2) 71.1 )، سلامت روانی18.3) 74.3 ) و شادابی19.6) 73.1 ) بود. ارتباط مستقیم معناداری میان عملکرد جنسی زنان یائسه با کیفیت زندگی خود و همسرانشان، همچنین میان عملکرد جنسی همسران زنان یائسه با کیفیت زندگی خود و همسرانشان در کلیه ابعاد وجود داشت (P<0/001) که این ارتباط در اغلب ابعاد قوی ( r>0/7) بود. وجود علائم وازوموتور، ابتلا به بیماری های مزمن و بی اختیاری ادراری، سطح درآمد ناکافی خانوار و وجود سابقه طلاق با مرگ همسر قبلی از عوامل پیشگویی کننده پایین بودن امتیاز کلی و همه ابعاد کیفیت زندگی و امتیاز کلی و همه یا 4 تا از 5 بعد مورد بررسی عملکرد جنسی زنان بود. بالا بودن سن پیشگویی کننده برخی از ابعاد بود. اگرچه افراد بیسواد، افراد با تعداد فرزندان بیشتر و افراد با گذشت مدت زمان بیشتر از قطع قاعدگی در برخی از ابعاد عملکرد جنسی و کیفیت زندگی امتیاز پایینتری را کسب نمودند ولی آنالیز رگرسیون نشان داد که این عوامل از پیشگویی کننده های پایین بودن امتیاز آنها نمی باشند. نتیجه گیری: بر اساس مطالعه حاضر، مشکلات جنسی از جمله نداشتن روابط جنسی در زوجین با زنان یائسه نسبتا شایع بوده و ارتباط قوی بین امتیاز عملکرد جنسی زنان با کیفیت زندگی آنها و عملکرد جنسی و کیفیت زندگی همسرانشان وجود دارد. بنابراین انجام مداخلاتی لازم جهت ارتقاء سطح سلامت جنسی و در نهایت ارتقاء کیفیت زندگی زنان یائسه و همسران آنها ضروری می باشد.