درک مدرسان پرستاری از انتقال دانش حاصل از پژوهش های پرستاری در سطح فردی و سازمانی، دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور، 1388-1389

Abstract

چکیده: مقدمه: علی رغم اهمیت فزآینده دانش در عصر حاضر، مطالعات متعدد حاکی از آن است که بین تولید دانش و استفاده از آن، به خصوص در پرستاری فاصله زیادی وجود دارد. در این میان شواهدی از میزان تلاش های فردی و سازمانی برای انتقال دانش حاصل از پژوهش در پرستاری به منظور ارتقاء کمی و کیفی آن در دسترس نمی باشد، از این رو پژوهش حاضر با هدف توصیف درک مدرسان محقق پرستاری از فعالیت های فردی و سازمانی برای انتقال دانش حاصل از پژوهش های پرستاری انجام پذیرفت. روش پژوهش: مطالعه‌ای توصیفی با شرکت 279 نفر از مدرسان پرستاری دانشگاه‌های پزشکی کشور انجام گرفت. جهت گردآوری داده‌های انتقال دانش در سطح فردی از پرسشنامه Knott & Wildavsky (1980) Landry et al (2001, 2003) و در سطح سازمانی از پرسشنامه خود ارزیابی انتقال دانش در موسسات پژوهشی صدیقی و همکاران 1386)) استفاده شد. ابتدا از میان 47 دانشکده پرستاری و مامایی دولتی در سطح کشور (در سه تیپ دانشگاهی) 31 دانشکده به طور تصادفی ساده و سپس واحدهای پژوهش در داخل دانشکده‌ها متناسب با تعداد مدرسین از دانشکده پرستاری، انتخاب شدند. تحلیل داده‌ها در SPSS انجام گرفت. یافته‌ها:نتایج مطالعه مبین وضعیت فعالیت‌های انتقال دانش در سطح فردی بود با این همه بیشترین فعالیت فردی مربوط به "سخنرانی در سمینارها" و "ارسال نتایج تحقیقات" و کم ترین آن به "شرکت در فعالیت‌های تجاری" اختصاص داشت. فعالیت‌های انتقال دانش در سطح سازمانی در وضعیت متوسط گزارش شد و از میان گویه‌های انتقال دانش در سطح سازمانی "داوری نتایج کلیه طرح‌های پژوهشی پیش از انتقال، "مهارت‌های ارتباطی محققین"، "آشنایی محققین با موضوع نحوه انتقال دانش" در وضعیت خوب‌؛ و "وجود شیوه‌ نامه‌ای در دانشکده جهت انتقال به گروه‌های مخاطب بیشتر"، "داشتن برنامه منظمی با رسانه‌های عمومی و اختصاصی و گروه‌های مخاطب"، "وجود قوانین حمایت از مالکیت معنوی" و "ارزیابی میزان کلی عملکرد مبتنی بر شواهد در سطح مسئولان" در وضعیت ضعیف گزارش شدند. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر، بررسی راه‌های ایجاد، توسعه و یا تسهیل راهبردهای فردی و سازمانی در خصوص انتقال دانش پرستاری حاصل از پژوهش در کشور، ضروری می باشد.