باورهای بهداشتی و رفتارهای تشخیص زودرس سرطان پستان در کارکنان زن مراکز بهداشتی درمانی تبریز 1388

Abstract

چکیده: مقدمه: سرطان پستان شایع ترین سرطان در زنان است که در صورت عدم تشخیص به موقع و عدم درمان منجر به مرگ خواهد شد. سرطان پستان، 10/7 از کل مبتلایان به سرطان رادر ایران تشکیل می دهد. از هر 8 زن ایرانی در فاصله سنی 40-55 ، یک نفر شانس ابتلا دارد. تشخیص زودرس توسط برنامه های غربالگری می تواند یک روش مفید برای کنترل بیماری باشد. هدف: این مطالعه با هدف بررسی باورهای بهداشتی و رفتارهای تشخیص زودرس سرطان پستان در کارکنان زن مراکز بهداشتی درمانی شهر تبریز انجام شده است. روش کار و مواد: در این مطالعه توصیفی، 196 نفر از 52 مرکز با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی سهمی انتخاب و باورهای بهداشتی آنان نسبت به انجام رفتارهای تشخیص زودرس بر اساس مدل باورهای بهداشتی چمپیون از طریق پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفت و داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: متوسط سن شرکت کنندگان 37/01+-7/54 بود، اکثریت 73/5)) آنها متاهل و شغل 45/6)) آنها مامایی بود. 73/2 خودآزمایی پستان (BSE) انجام می دادند، اما فقط 26/9 از آنها BSE را به طور منظم انجام می دادند. 26/6 انجام ماموگرافی و 10/7 انجام معاینات کلینیکی پستان را گزارش نمودند. انجام BSE در بین پرستاران و ماماها بیشتر بود، انجام BSE و ماموگرافی در کارکنان متاهل بیشتر بود و سن کارکنانی که ماموگرافی و CBE انجام می دادند بیشتر بود .(P>0.05) نتیجه گیری: علیرغم آگاهی بیشتر کارکنان بهداشتی، نتایج یافته ها نشان داد که انجام BSE، ماموگرافی و CBE در این افراد پایین است، لذا تدوین و تداوم برنامه های آموزشی با تمرکز بر انجام رفتارهای تشخیص زودرس توسط مسئولین قویا پیشنهاد می شود.