تاثیر تحریک شنوایی بر روند ارتقای سطح هوشیاری بیماران مبتلا به آسیبهای ضربه‌ای مغز مرکز آموزشی- درمانی امام خمینی تبریز، 1386
Abstract
چکیده: مقدمه: آسیبهای ضربه‌ای شایعترین علت مرگ و میر افراد1-4ساله و سومین علت مرگ و میر همه سنین می باشد. از بین آسیبهای ضربه‌ای وارد به سر، بیشترین درصد مرگ و میر را به خود اختصاص داده و همچنین مسئول ایجاد اختلالات شدید جسمی، روانی و اجتماعی در افراد، به خصوص سن فعال جامعه بوده و به تبع آن هزینه های هنگفتی را به جامعه تحمیل می کند.باگذشت زمان و پیشرفت علم پزشکی، تلاشهای تیم درمان از نجات جان بیماران به سوی توانبخشی آنان سوق پیدا کرده‌است.از بین درمانهای مختلف که برای توانبخشی این بیماران صورت گرفته، تحریکات حسی، بخصوص تحریکات شنوایی از اهمیت خاصی برخوردار بوده و در مطالعات گوناگون اثر تحریکات حسی و شنوایی بر روند بهبود این بیماران بررسی شود. در مطالعه حاضر تاثیر تحریک شنوایی سازماندهی بر روی11 بیمار با آسیب های ضربه‌ای مغز که در مراکز آموزشی در مانی امام خمینی تبریز 86-87)) بستری شده بودند بررسی شده است.در این مطالعه هر بیمار در 3 دوره2 هفته ای پایه، مداخله و پیگیری مورد بررسی قرار گرفته و در دوره مداخله هر روز یک ساعت تحریک شنوایی برای بیماران اجرا شد. مقادیر گلاسگوکوما، روزانه و نوار مغزی نیز در پایان هر دوره بررسی و مقایسه شدند. البته در این مطالعه مقادیر همودینامیکی بیمار(تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس و فشار خون) نیز به عنوان هدف فرعی،روزانه بررسی و مقایسه گردیدند.برای تفسیر یافته ها از نرم افزار آماری 11.5 spss و همچنین برای تفسیر نوار مغزی بیماران از تفسیر کیفی داده ها استفاده شد. نتایج مطالعه نشان داد که علی رغم افزایش سطح هوشیاری بیماران،تحریک شنوایی سازماندهی شده تاثیر آماری معنی داری بر افزایش نمره گلاسگوکومای بیماران نداشته است. تفسیر کیفی نوار مغزی بیماران نیز نشان داد که از11بیمار مورد بررسی تنها4 بیمار با در یافت تحریک،در نوار مغزی خود تغییرات مثبت بیشتر درلوبهای تمپورال واکسی پیتال بوده است.در بررسی اهداف فرعی نیز نتایج نشان داد که تحریک شنوایی بر روی تعداد ضربان قلب،تعداد تنفس و فشارخون سیستولیک تاثیر آماری معنی داری داشته است. با توجه به نتایج مطالعه به نظر می رسد انجام تحریکات شنوایی سازمان دهی شده علی رغم اینکه بر نمره گلاسگوکومای بیماران تاثیر معنی داری نداشته است.ولی در تمایل امواج نوار مغزی به سوی امواج طبیعی و همچنین در مقادیر همودینامیکی بیماران موثر می باشد.