• English
    • Persian
  • Persian 
    • English
    • Persian
  • ورود
مشاهده آیتم 
  •   صفحه اصلی مخزن دانش
  • School of Nursery and Midwifery
  • Theses(NM)
  • مشاهده آیتم
  •   صفحه اصلی مخزن دانش
  • School of Nursery and Midwifery
  • Theses(NM)
  • مشاهده آیتم
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

مقایسه اثربخشی حمام نشسته آب و نمک با قرص مترونیدازول در درمان واژینیت تریکومونایی

Thumbnail
تاریخ
1388
نویسنده
شایگان, حوریه
Metadata
نمایش پرونده کامل آیتم
چکیده
چکیده: مقدمه و اهداف: عفونت های دستگاه تناسلی از شایعترین علل مراجعه زنان به پزشک و ماما محسوب می شوند. یکی از بیماری های مهم و شایع از این دسته، واژینیت ها هستند که سالانه حدود 80 درصد مراجعات غیر روتین زنان غیر باردار را به مطبهای پزشکان و ماماها تشکیل می دهند. واژینیت تریکومونایی نیز از جمله عفونتهای آمیزشی بوده و پس از عفونت های باکتریال، دومین عامل عفونت های واژن و شایعترین بیماری آمیزشی غیر ویروسی است. برای درمان واژینیت تریکومونایی میتوان از درمانهای دارویی و غیر دارویی استفاده کرد. درمان روتین و انتخابی آن، قرص مترونیدازول می باشد که بدلیل برخی عوارض جانبی از مقبولیت کمتری برخوردار است. از سوی دیگر مقاومت به مترونیدازول در شرایط آزمایشگاهی و در انسان به طور روزافزون در حال افزایش است. بر این اساس محققین بر آن شدند تا اثربخشی حمام نشسته آب و نمک را در درمان واژینیت تریکومونایی در زنان مراجعه کننده به مرکز بهداشتی درمانی شهر تبریز مورد بررسی قرار دهند. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی انجام شده که در طی آن از بین 5784 زن غیر باردار مبتلا به ترشحات واژینال، 160 بیمار به واژینیت تریکومونایی که شرایط ورود به مطالعه را داشتند و نتیجه لام مرطوب ترشحات آنان مثبت شده بود انتخاب و بطور تصادفی به دو گروه درمانی حمام نشسته آب و نمک و قرص مترونیدازول تقسیم شدند. یافته های پژوهش: میانگین گروه سنی افراد مورد مطالعه 28/97 +-6/74 (19-42)سال بود. یافته های پژوهش در دو گروه درمانی حاکی از آن است که 83/1 درصد افراد تحت درمان با حمام نشسته آب و نمک پس از طی دوره درمانی یک هفته ای نتیجه لام مرطوبشان منفی گردید. این در حالی است که افراد تحت درمان با مترونیدازول (درمان استاندارد واژینیت تریکومونایی) در 91/4درصد موارد درمان شده بودند. نتایج آزمون دقیق فیشر نشان می دهد که بین گروه های تحت دمان با اثربخشی آن رابطه آماری معنی داری وجود نداشت(( P=0/11 و هر دو روش دارای اثربخشی بالایی بودند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده این روش درمانی از اثربخشی بالایی برخوردار بوده مانند مترونیدازول می تواند در درمان واژینیت تریکومونایی موثر باشد. مزیت این روش جدید درمانی در مقایسه با قرص مترونیدازول، بی عارضه بودن و قابلیت استفاده از آن در تمام گروه های سنی میباشد. با توجه به بستر فرهنگی خانواده ها و پیش زمینه آنان در مورد اثر درمانی محلول آب و نمک از زمان گذشته تا بحال، هزینه کم این روش و لحاظ این نکته که این روش کاملا بی خطر بوده و هیچ عارضه کوتاه و طولانی مدتی برای بیمار نخواهد داشت و با توجه به شیوع این بیماری و تاثیر جسمی و روانی آن در خانواده، افزایش روزافزون مقاومت دارویی به مترونیدازول و عوارض جانبی این دارو در انسان و با توجه به اینکه واژینیت تریکومونایی یکی از عوامل مساعد کننده ابتلا به HIV است، میتوان این روش درمانی را به افراد واجد شرایط تجویز نمود.
URI
http://dspace.tbzmed.ac.ir:8080/xmlui/handle/123456789/31628
Collections
  • Theses(NM)

مخزن دانش دانشگاه علوم پزشکی تبریز در نرم افزار دی اسپیس، کپی رایت 2018 ©  
تماس با ما | Send Feedback
Theme by 
Atmire NV
 

 

مرور

همه مخزنجامعه ها و مجموعه هابراساس تاریخ انتشارنویسنده هاعنوانهاموضوعاین مجموعهبراساس تاریخ انتشارنویسنده هاعنوانهاموضوع

حساب من

ورودثبت نام

مخزن دانش دانشگاه علوم پزشکی تبریز در نرم افزار دی اسپیس، کپی رایت 2018 ©  
تماس با ما | Send Feedback
Theme by 
Atmire NV