اجرا و ارزیابی برنامه آموزشی اصلاح موانع شیردهی بر تغذیه انحصاری و شاخصهای رشد نوزاد نارس در مرکز آموزشی درمانی الزهرای شهر تبریز1386
Abstract
چکیده: مقدمه و هدف : احتمال اینکه مادران دارای نوزاد نارس شیر دهی موفقی داشته باشند نسبت به مادران دارای نوزاد سالم و رسیده کمتر است. این پژوهش به منظور تاثیر برنامه آموزشی بر تغذیه انحصاری و شاخص های رشد نوزاد نارس میباشد. روش کار: جمعیت مورد مطالعه مادران باردار مراجعه کننده به بیمارستان الزهرا تبریز که در معرض زایمان زودرس بودند می باشد تعداد نمونه 74 نوزاد زودرس در هر گروه مورد و شاهد بود که تا سن 4 ماهگی بعد از تولد پیگیری شدند. نوع تغذیه شیرخوار و شاخص های رشد شامل قد، وزن و دور سر اندازه گیری شد. اطلاعات از طریق نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد و از آمار استنباطی، t test و کای دو استفاده شد. مواد و یافته ها: طول مدت تغذیه انحصاری با شیر مادر در 4 ماهگی در گروه شاهد 62+54روز و در گروه مورد 74+53 روز بود که تفاوت از لحاظ آماری معنی دار نبود1 /0p= شاخص های رشد نوزاد نارس شامل قد، وزن و دور سر در گروه مورد بیشتر از گروه شاهد بود. در وزن بیشتر از2500 گرم تفاوت شاخص وزن و دور سر از لحاظ آماری معنی دار بودp=0/01 وp=0/05 ولی از نظر قد تفاوت از لحاظ آماری معنی دار نبود. p=0/4 نتیجه گیری: تغییر عملکرد پزشکان به عنوان قابل اعتمادترین فرد برای خانواده های دارای نوزاد نارس،جهت عدم استفاده غیر ضروری از شیر خشک صرفا به دلیل کم وزنی نوزاد سبب همسویی آموزشهای ارائه شده به مادران و ایجاد انگیزه و تشویق آنان جهت تداوم شیردهی به نوزاد نارس میگردد.