مقایسه بهزیستی و رضایت مندی از ازدواج در زنان بارور و نابارور مراجعه کننده به مراکز آموزشی و درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز، سال1384
چکیده
چکیده: مقدمه: ناباروری یک مشکل مهم بهداشت باروری است که توسط سازمان بهداشت جهانی شناخته شده است. گرچه یک بیماری نیست ولی می تواند باعث اختلالات مهم عاطفی گردد. از آنجایی که ماما ها می توانند نقش مهمی در یاری زنان جهت سازگاری با مسئله ناباروری ایفا نمایند، لذا این مطالعه با هدف بررسی مقایسه بهزیستی و رضایت مندی از ازدواج در زنان باور و نابارور مراجعه کننده به مراکز آموزشی و درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام گرفت. روش کار و مواد: پژوهش حاضر تحقیقی توصیفی-مقایسه‌ای است، بدین منظور پرسشنامه‌ای در سه بخش، شامل مشخصات فردی-اجتماعی، بهزیستی (بر مبنای پرسشنامه دینر1985 ) و رضایت مندی از ازدواج (فرم کوتاه شده پرسشنامه انریچ) مورد استفاده قرار گرفت. روش نمونه‌گیری در ابتدا به شکل افراد در دسترس بوده، سپس لیست آنها تهیه شده و به تعداد حجم نمونه 300)زن بارور و نابارور واجد شرایط مورد پژوهش) به صورت تصادفی ساده از آنها انتخاب شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار ( SPSS13) و با محاسبه توزیع فراوانی مطلق و درصدی، میانگین و انحراف معیار و آزمون های اسکوئر، تی استیودنت، تحلیل واریانس و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه دو گروه از نظر سن، تحصیلات، شغل، تحصیلات و شغل همسر و طول مدت ازدواج تفاوت معناداری نداشتند. میانگین نمرات کسب شده در بهزیستی و رضایت مندی از ازدواج در دو گروه اختلاف معنا داری نشان نداد. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها وضعیت بهزیستی در هر دو گروه در حد مطلوب و در مورد رضایت مندی از ازدواج اکثریت نمونه ها د هر دو گروه در حد متوسط قرار داشتند. این نتایج احتمالا بدین دلیل است که گروه های مختلف با ناباروری به شیوه های متفاوتی برخورد می کنند. به عبارت دیگر ناباروری برای همه ناباروان به صورت مشابه و یکسانی تجربه نمی شود.