مشکلات آموزش بالینی از دیدگاه مربیان و دانشجویان پرستاری دانشکده های پرستاری و مامایی وابسته دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی- درمانی تبریز در سال1383

Abstract

چکیده: مقدمه: آموزش پرستاری زیر بنایی برای تامین نیروی انسانی کارآمد، برای رفع نیاز سلامت جامعه است. یکی از مهمترین اجزای آموزش پرستاری، آموزش بالینی است. آموزش بالینی نوعی آموزش است که دانشجو در تعامل با مربی و محیط، مفاهیم آموخته شده را در حیطه عمل بکار می گیرد. تقریبا 50 درصد از برنامه های آموزشی به آموزش بالینی اختصاص دارد،از این رو کارآموزی های بالینی اهمیت حیاتی در شکل دهی هویت حر فه‌ای دارد به گونه ای که قلب آموزش حرفه ای خوانده میشود. با توجه به نتایج تحقیقات، مشکلاتی در آموزش بالینی وجود دارد که شناسایی مشکلات کلیدی از دیدگاه مربیان و دانشجویان پرستاری ترم هشت بدلیل تعاملات حرفه ای مشترک، در اتخاذ تدابیر لازم برای هموار نگه داشتن خط مشی آموزش بالینی ضرورت دار. مواد و روش کار: این مطالعه یک پژوهش توصیفی است که در آن مشکلات آموزش بالینی در رابطه با امکانات رفاهی، محیط مربی، دانشجو، برنامه ریزی آموزشی و حرفه مورد بررسی قرار گرفته‌است. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه خودساخته، شامل دو قسمت برای دو گروه مربی و دانشجو بود که قسمت اول در زمینه مشخصات فردی- اجتماعی نمونه های مورد پژوهش و قسمت دوم در رابطه با اهداف پژوهش مشتمل بر 96 بیانیه، که با استفاده از مقیاس 6 بخشی لیکرت تنظیم شده‌است، می باشد جامعه پژوهش شامل کلیه دانشجویان پرستاری ترم هشت تبریز، مراغه واهر بود نمونه پژوهش برابر با جامعه پژوهش و شامل 107 نفر دانشجوی پرستاری و 50 نفر مربی پرستاری بودند که به روش سرشماری انتخاب شدند.داده های جمع آوری شده با استفاده از روشهای آمار توصیفی (نسبتها، درصدها، و جداول توزیع فراوانی) بوسیله نرم افزار آماری spss(ver11) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که از دیدگاه دانشجویان و مربیان به ترتیب، میانگین نمرات مربوط به امکانات رفاهی (71/55 و71/96) ، محیط آموزش بالینی 67/97)و73/29 )، مربی 61/46)و56/01 )، دانشجو 64/52)و53/48)، برنامه ریزی آموزشی 71/11)و66 ) و حرفه 82/94)و79/60 ) می باشد. همچنین میانگین کل نمرات مربوط به مشکلات آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان و مربیان به ترتیب 66/94)و65/70 ) می باشد. بحث و نتیجه گیری :با توجه به اینکه از دیدگاه دانشجویان مورد پژوهش، به ترتیب : عوامل حرفه‌ای، رفاهی، برنامه ریزی آموزشی، محیط آموزش بالینی، مربی و دانشجو، و از دیدگاه مربیان: عوامل حرفه ای، محیط آموزش بالینی، رفاهی، برنامه ریزی آموزشی، دانشجو و مربی بیشترین مشکل را در آموزش بالینی ایجاد کرده‌اند لذا توجه بیشتر به مشکلات آموزش بالنی در ابعاد مختلف و در اولویت قرار دادن موضوع آموزش بالینی و رفع مشکلات موجود ضروری گامی بلند در راستای توسعه محورهای آموزش پرستاری می باشد.