ارتباط شیوه تربیتی والدین با استقلال و سازگاری دانش آموزان نوجوان مدارس شهر تبریز
Abstract
چکیده: مقدمه: شیوه تربیتی والدین پیامدهای مهمی را برای رشد و نمو روانی- اجتماعی نوجو آنان، ارتباط خانوادگی آنها، موفقیت های تحصیلی، توانایی های تصمیم گیری و کسب اعتماد به نفس به دنبال دارد. نتایج مطالعات درباره ارتباط شیوه تربیتی والدین با استقلال و سازگاری نوجوانان متفاوت بوده و بحث انگیز می باشد. بنابراین پژوهشگر اقدام به انجام این مطالعه نمود. مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه مقطعی است که با روش نمونه گیری خوشه ای 360 نوجوان از مدارس شهر تبریز بررسی شدند. در این مطالعه از پرسشنامه های شیوه تربیتی والدین، مقیاس استقلال روانی، پرسشنامه تصمیم گیری نوجوان، مقیاسهای عزت نفس، شایستگی تحصیلی، شایستگی اجتماعی، مشکلات رفتاری و خلق افسرده استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری تجزیه و تحلیل شد. نتایج: نتایج مطالعه نشان داد که بیشترین درصد دانش آموزان نوجوان شیوه تربیتی والدین را اقتدار منش گزارش کردند همچنین ارتباط معنی دار آماری بین شیوه تربیتی والدین با استقلال روانی، استقلال رفتاری، و سازگاری وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینکه اکثریت نوجوانان شیوه تربیتی والدین را اقتدار منش گزارش کردند و ارتباط معنی داری بین شیوه تربیتی اقتدار منش و سایر متغیرها وجود دارد، لذا دانش و آگاهی پرستاران در زمینه آموزش والدین درباره خصوصیات دوره نوجوانی و پیامدهای شیوه تربیتی در این دوره موجب دستیابی نوجوانان به استقلال و سازگاری مثبت می شود.