اثر دانه شنبلیله بر نشانه‌های زودرس یائسگی

Abstract

چکیده: مقدمه: دوران حول و حوش یائسگی و پس از یائسگی با مشکلاتی همراه هستند که بعضی از آنها عبارتند از: گرگرفتگی، اضطراب، افسردگی، درد مفصل و عضلات. اگر به این مشکلات‌ توجه نشود روند زندگی زنان مختل شود. در حال حاضر درمان جایگزینی استروژن رایجترین شیوه درمان عوارض یائسگی است که به علت خطرات احتمالی آن باعث نگرانی بیماران‌ شده است. تنها حدود 12/5 درصد زنان یائسه هورمون درمانی می شوند. یکی از درمانهای جایگزینی مطرح فیتواستروژنها هستند. فیتواستروژنها ترکیباتی گیاهی بوده که دارای فعالیت استروژنی می باشند. شنبلیله یکی از گیاهانی است که حاوی ترکیبات فیتواستروژنی می باشد ولی تا به حال تاثیر آن بر نشانه های زودرس یائسگی مورد بررسی قرار نگرفته است. در این مطالعه اثر دانه شنبلیله بر نشانه های زود رس یائسگی سنجیده می شود. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی 4 گروه 25 نفری، شامل 2 گروه زنان پری منوپوز گروه مورد روزانه 3 گرم دانه شنبلیله تبدیل شده به گرانول به مدت 8 هفته و به زنان گروه شاهد دو دوره 25 روزه استروژن کونژوگه به میزان 0/625 میلی گرم و مدروکسی پروژسترون به میزان 10 میلی گرم تجویز گردید. قبل از شروع درمان، 4 و 8 هفته بعد از درمان تعداد دفعات گرفتگی و نمره نشانه های زودرس یائسگی مطابق با جدول گرین برای گروه های چهارگانه محاسبه و نمرات گروه های مورد و شاهد با استفاده ار آزمونهایt مستقل یا من ویتنی و نمرات قبل از درمان، 4 و 8 هفته بعد از درمان در داخل هر گروه با استفاده از آزمونهای آنالیز واریانس تکرارشونده وt زوج یا آزمون فریدمن و ویلکاکسون مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج: ازنظر تعداد دفعات گر گرفتگی بین دو گروه مورد و شاهد در زنان پری منوپوز و پست منوپوز در زمان قبل از درمان تفاوت معنی داری وجود نداشت ولی در 4 و 8 هفته بعد از درمان تعداد دفعات گر گرفتگی در گروه شاهد بطور معنی داری کمتر از گروه مورد بود. در زنان پری منوپوز و پست منوپوز هر دو گروه مورد و شاهد، تعداد دفعات گر گرفتگی در 4 و 8 هفته بعد از درمان نسبت به فبل از درمان بطور معنی داری کاهش یافته بود. از نظر نمره گرین بین دو گروه مورد و شاهد در زنان پری منوپوز و پست منوپوز در زمان قبل از درمان تفاوت معنی دار وجود نداشت، در 4 و 8 هفته بعد از درمان در زنان پری منوپوز گروه شاهد بطور معنی دار کمتر از گروه مورد بود. ولی در زنان پست منو تفاوت معنی دار بین این دو گروه وجود نداشت. در زنان پری منوپوز و پست منوپوز هر دو گروه مورد و شاهد نمره جدول گرین در 4 و 8 هفته بعد از درمان نسبت به قبل از درمان بطور معنی دار کاهش یافته بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، احتمال می رود مصرف دانه شنبلیله به مدت 4 و 8 هفته در کاهش تعداد دفعات‌ گر گرفتگی و تخفیف کل نشانه های زودرس یائسگی موثر باشد ولی این تاثیر درزمینه تعداد دفعات گر گرفتگی در هر دو گروه زنان پری منوپوز و پست منوپوز و در زمینه کل نشانه های زودرس یائسگی تنها در زنان پری منوپوز کمتر از تاثیر هورمون درمانی جایگزینی می باشد. جهت قضاوت دقیقتر در این زمینه لازم است مطالعات بیشتری بصورت تصادفی دوسوکور و با داشتن گروه کنترل مصرف کننده دارونما انجام گیرد.