بررسی سرانجام حاملگی در موارد آغشتگی مایع آمنیوتیک درمراکزآموزشی - درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریزدرسال1381

Abstract

چکیده: زمینه واهداف: مکونیوم اولین دفع روده‌ای جنین یا نوزاد می باشد. دفع داخل رحمی مکونیوم ممکن است به علل فیزیولوژیک و یا پاتولوژیک رخ دهد. بروز آغشتگی مایع آمنیوتیک به مکونیوم نسبتا شایع بوده و در 5-15 درصد تولدها دیده میشود. مطالعات نشان‌ داده است که آغشتگی مایع آمنیوتیک به مکونیوم ممکن است بر سرانجام مادری و نوزادی حاملگی تاثیر بگذارد. با این حال خطرات همراه با دفع داخل رحمی مکونیوم نامطمئن بوده و جای بحث دارد. لذا بر آن شدیم مطالعه‌ای با هدف تعیین سرانجام مادری و نوزادی در موارد آغشتگی مایع آمنیوتیک به مکونیوم انجام دهیم. (روش بررسی) مطالعه حاضر به روش توصیفی - تحلیلی و گذشته نگر در سال 1381 در مراکز آموزشی - درمانی الزهرا و طالقانی شهر تبریز انجام شد. از کل 8512 پرونده زایمانی بررسی شده حدود 640پرونده مربوط به مادرانی که دارای مشخصات واحدهای مورد پژوهش بودند انتخاب و در دو گروه مورد و شاهد مورد مطالعه قرار گرفت. ابزار مطالعه پرسشنامه‌ای شامل 4 قسمت: مشخصات - اجتماعی، وضعیت مایع‌ آمنیوتیک، سرانجام مادری و سرانجام نوزاد بود. اطلاعات گردآوری شده با استفاده از برنامه SPSS9 و با کمک آزمونهایt وX به توان دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها : بروز آغشتگی مایع آمنیوتیک به مکونیوم در این مطالعه 9/6 درصد بود. سندرم آسپیراسیون مکونیوم حدود 3/8 درصد و مکونیوم غلیظ در 72/5 درصد موارد مشاهده شد. مطالعه ما تفاوتهای معنی دار آماری ازنظر سن مادر، ضربان قلب غیر طبیعی جنین، جنس نوزاد، نمره آپگار دقیقه پنجم، سن حاملگی، نوع زایمان، نمره آپگار دقیقه اول، دیسترس تنفسی، اقدامات بعد زایمان، عملیات احیاء و مدت بستری نوزاد در بیمارستان بین دو گروه نشان داد. در حالیکه بی دو گروه از نظر تعداد زایمان، القاء زایمان، وزن موقع تولد و تشنج نوزادی تفاوت معنی داری دیده نشد. نتیجه گیری: طبق این مطالعه مشخص شد که آغشتگی مایع آمنیوتیک‌ به مکونیوم می تواند پیش بینی کننده بعضی از سرانجام های نامطلوب مادری و نوزاد باشد.