تاثیر آموزش بر آگاهی، نگرش و عملکرد مدرسان پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در زمینه رفتارهای اثر بخش آموزش بالینی
Abstract
چکیده: مقدمه: یادگیری و کسب مهارت در بالین یکی از مطلوبترین روشهای آموزشی است که ارتباط مستقیمی با ویژگی های مدرسان بالینی دارد و به نظر می رسد اجرای فرآیند یاد دهی- یادگیری از طریق مربیان لایق و کارآمد می تواند دانشجویان را قادر سازد تا حداکثر استفاده مطلوب را از توانایی های خود ببرند. با توجه به نتایج مطالعات قبلی در زمینه تعیین رفتارهای اثربخش آموزش بالینی و همچنین تاثیر شگرف مربیان در بهبود نتایج یادگیری دانشجویان، پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر آموزش بر آگاهی، نگرش و عملکرد مدرسان پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در زمینه رفتارهای اثربخش آموزش بالینی در سال 1381 انجام گرفته است. مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است که جامعه مورد بررسی را کلیه مربیان پرستاری و مامایی 25 نفر که مشخصات واحدهای پژوهش را دارا بودند، تشکیل دادند. روش انجام پژوهش بررسی آگاهی، نگرش و عملکرد KAP قبل و دو ماه بعد از اجرای برنامه آموزشی و ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه‌ای شامل چهار بخش بود. بخش چهارم پرسشنامه علاوه بر مدرسان توسط گروهی از دانشجویان که تحت سرپرستی بالینی هر یک از مربیان مورد مطالعه آموزش دیده بودند نیز قبل و دو ماه بعد از برگزاری کارگاه تکمیل گردید. نتایج با استفاده از نرم افزار آماری SPSS/WIN(9) و از طریق محاسبه فراوانی مطلق و درصدی، میانگین و انحراف معیار و آزمونهایt تست، مکنیمار، آنالیز واریانس یک طرفه،ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش نشان می دهد که شرکت مربیان در کارگاه آموزشی تاثیر مثبت در افزایش آگاهی در زمینه رفتارهای اثربخش آموزش بالینی داشته است، در ضمن بعد از آموزش نمره عملکرد نیز از دیدگاه مدرسان و دانشجویان افزایش یافته، اما اختلاف معنی دار آماری بین نمرات میانگین عملکرد در قبل و بعد از آموزش مشاهده نشد. نتایج همچنین تفاوت معنی دار آماری بین نظرات مربیان و دانشجویان در مورد نحوه عملکرد مربیان در بکارگیری رفتارهای اثربخش آموزش بالینی را نشان داد. نتیجه گیری: با توجه به اینکه آموزش تاثیر مثبتی بر میزان آگاهی و نحوه نگرش مدرسان در زمینه رفتارهای اثر بخش بالینی داشته است، اما بر نحوه عملکرد آنها تنها دریک حیطه ارزشیابی از دیدگاه دانشجویان تاثیر مثبت داشته است به نظر می رسد فراهم نمودن بستر مناسب در محیطهای بالینی جهت بکارگیری رفتارهای اثر بخش ضروری است. در ضمن نتایج این پژوهش ارزش زیادی در طراحی ابزار ارزشیابی معتبر برای بررسی اثر بخشی آموزش بالینی و انجام ارزیابی از کارکنان بالینی و تعیین آنها برای آموزش بالینی دارد. علاوه بر این پژوهش حاضر می تواند موجب ارتقای انگیزه مدیران بالینی گردد تا موفقیتهای منظمی را برای مربیان بالینی جهت به روز شدن اطلاعات و کسب مهارتهای بالینی فراهم نمایند.