بررسی تاثیر شیوه های آموزشی بر میزان یادگیری اندازه گیری علایم حیاتی دانشجویان پرستاری درسال- 1380
Abstract
چکیده: مقدمه: با توجه به پیشرفت‌های عجیبی که در تکنولوژی کامپیوتری به وجود آمده است، این وسیله می تواند در آموزش و یادگیری به کار گرفته شود. به منظور بررسی تاثیر دو شیوه مختلف آموزشی بر یادگیری اندازه گیری علایم حیاتی در دانشجویان پرستاری یک مطالعه تجربی انجام شد. مواد و روشها: ابزار گردآوری داده‌ها یک پرسشنامه دانش متشکل از سوالات چند گزینه‌ای و یک چک لیست عملکرد بود. تمامی دانشجویان سال اول پرستاری در دانشکده پرستاری و مامایی تبریز در پیش آزمون دانش و عملکرد شرکت کردند. دانشجویان بر اساس نمرات پیش آزمون به طور تصادفی به دو گروه همسان تقسیم شدند و سپس این دو گروه به طور تصادفی در گروه یک و دو قرار گرفتند. گروه یک روش اندازه گیری علایم حیاتی را در سه جلسه به شیوه شبیه سازی کامپیوتری آموزش دیدند و گروه دو همین محتوا را در همان مدت و در شرایط تقریبا مساوی، به شیوه رایج آموزش دیدند. در جلسه چهارم تمامی دانشجویان هر دو گروه در پس آزمون دانش و عملکرد شرکت کردند. نتایج: نتایج آزمونهای ناپارامتریک ساین و من ویتنی نشان داد که هر چند دانشجویان هر دو گروه در نمرات دانش و عملکرد پس آزمون نسبت به پیش آزمون بطور معنی داری پیشرفت دارند، اما در نمرات دانش و عملکرد پس آزمون در بین دو گروه یک و دو تفاوت معنی داری وجود ندارد. یعنی دو شیوه مختلف آموزشی موجب پیشرفت های مثبت و معادلی در دانش و عملکرد دانشجویان شده است. نتیجه گیری: این یافته ها آموزش به شیوه شبیه سازی کامپیوتری را به عنوان یک استراتژی مستقل آموزشی که موجب پیشرفت یادگیری معادل با شیوه رایج در دانشجویان پرستاری می شود و یا حداقل به عنوان یک مکمل موثر برای آن تایید می کنند.