بررسی وضیعیت استفاده از تحقیقات، موانع و تسهیل کننده‌های آن در بین پرستاران شاغل در مراکز آموزشی-درمانی تبریز، سال1380

Abstract

چکیده: مقدمه: مدتهای زیادی است که حرفه پرستاری اهمیت تحقیق را در توسعه خود مشخص نموده است و حرکات اخیر در مورد حمایت ازحرفه ی سند مدار، دلیل این مدعاست. با این حال تحقیقات کمی در مورد چگونگی استفاده از تحقیقات، تسهیل کننده ها و موانعی که با توانایی های پرستاران در توسعه مراقبت های مبتنی بر یافته های تحقیق تداخل دارند، وجود دارد 0روش کار: به منظور شناخت نحوه استفاده از تحقیقات و موانع موجود بر سر راه این مسئله، مطالعه توصیفی بر روی 304 نفر از پرستاران شاغل در مراکز آموزشی تبریز که به شکل تصادفی انتخاب شده بودند، انجام گرفت در این مطالعه پرسشنامه موانع و تسهیل کننده های استفاده‌ از تحقیقات فونک و همکاران 1991)) و پرسشنامه نحوه استفاده از تحقیقات پاراهو 2000)) و ابزار نگرش سنجی بورد پرستاری ایرلند شمالی به شکل تعدیل شده جهت جمع آوری داده ها استفاده شد و داده ها نیز از طریق نرم افزار (Spss 10) تجزیه و تحلیل گشت. یافته ها: مطالعه نشان می دهد که بیشتر پرستاران پژوهش ما دچار نوعی نگرش بی تفاوت نسبت به تحقیق بوده و همچنین بعد استفاده از تحقیقات، اکثریت پرستاران گهگاهی از یافته های تحقیقی در کار خود استفاده می کردند و یک یا دو بار در سال مقالات تحقیقی را مطالعه کرده و منبع عمده کسب اطلاعات تحقیقی خود را کتب پرستاری و سوپروایزر آموزشی اذعان کرده‌اند. موانع عمده اذعان شده توسط پرستاران مورد پژوهش عبارت بودند از: کافی نبودن تسهیلات به منظور عملی ساختن یافته های تحقیقی، عدم همکاری و مشارکت پزشکان با به کار بستن نتایج تحقیقات پرستاری و فقدان وقت کافی برای پرستاران جهت مطالعه تحقیقات انجام شده. همچنین مشخص گردید پرستارانی که نگرش مثبت تری به تحقیق داشتند و یا عملا تحقیقی انجام داده و یا دارای تحصیلات کارشناسی ارشد بودند، موانع کمتری نسبت به بقیه احساس می کنند. عوامل تسهیل کننده استفاده از تحقیقات که توسط پرستاران پیشنهاد شده بود ، بیانگر اثر آموزش در افزایش دانش و مهارتهای ارزیابی یافته های تحقیقی و کاربرد آن و نیز اهمیت نقش حمایتی و انگیزش مدیریت سازمان بود. بحث و نتیجه گیری: نظر بر این که در مقایسه با سایر مطالعات، میزان استفاده مفهومی و ابزاری از تحقیقات، کم و موانع درک شده، بسیار زیادی می باشد. بنابراین پیشنهاد می شود که با تعدیل نگرش پرستاران، تخصیص منابع جهت آموزش و تسهیل اجرای یافته های تحقیقی در کار بالینی از طریق رفع موانع و ایجاد سیستم مناسب، موجبات توسعه حرفه پرستاری و ارتقاء کیفی مراقبت ها فراهم گردد.