• English
    • Persian
  • Persian 
    • English
    • Persian
  • ورود
مشاهده آیتم 
  •   صفحه اصلی مخزن دانش
  • School of Nursery and Midwifery
  • Theses(NM)
  • مشاهده آیتم
  •   صفحه اصلی مخزن دانش
  • School of Nursery and Midwifery
  • Theses(NM)
  • مشاهده آیتم
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

بررسی تأثیر افزایش زمان ملاقات بر شاخص‌های فیزیولوژیک، درد و سطح هوشیاری بیماران بستری در بخش آی سی یو: یک مطالعه کار آزمایی بالینی تصادفی (یک سوکور)

Thumbnail
نمایش/بازکردن
پ652پایانامه حبیب الهی.pdf (1.165Mb)
تاریخ
1396
نویسنده
حبیب الهی, سعیده
Metadata
نمایش پرونده کامل آیتم
چکیده
چکیده: مقدمه: ملاقات یکی از جنبه‌های مهم مراقبت پرستاری در بخش مراقبت های ویژه است و باید در طرح مراقبتی بیمار گنجانده شود ولی علی رغم اهمیت آن، هنوز مشخص نشده است که ملاقات در این بخش‌ها به‌صورت محدود باشد یا اینکه به‌ صورت آزاد صورت گیرد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر افزایش زمان ملاقات بر شاخص های فیزیولوژیک، درد و سطح هوشیاری بیماران بستری در بخش آی سی یو بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه کار آزمایی بالینی یک سوکور، 90 بیمار بستری در بخش‌های مراقبت ویژه بیمارستان های تبریز به‌روش نمونه یری در دسترس انتخاب و سپس براساس تخصیص تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. ملاقات در گروه مداخله به‌مدت 30 دقیقه، 3 بار در روز در ساعت های 12، 16 و 18 و در گروه کنترل طبق روتین بیمارستان به‌مدت 30 دقیقه یک بار در روز در ساعت 16 انجام شد و شاخص‌های فیزیولوژیک، درد و سطح هوشیاری بیماران، قبل، حین، 10 و 30 دقیقه بعد ملاقات با استفاده از پرسشنامه 4 قسمتی، مورد بررسی قرار گرفت. برای آنالیز داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS v.23 و آزمون‌های مجذور کای دو، تی زوج، تی مستقل و آنالیز واریانس اندازه‌گیری مکرر استفاده شد.یافته‌ها: قبل از انجام مداخله، دو گروه از نظر شاخص های فیزیولوژیک، درد و سطح هوشیاری تفاوت معنیداری نداشتند (05/0P>). بعد از اجرای مداخله، از نظر زمان های اندازه گیری (قبل از ملاقات، حین ملاقات، 10 و 30 دقیقه بعد ملاقات) در دو گروه به جز سطح هوشیاری، بقیه شاخص ها تفاوت آماری معنیداری داشتند (05/0P<) و از نظر تعداد جلسات مداخله (سه جلسه مداخله) به‌جز در شاخص های فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، بقیه شاخص ها تفاوت آماری معنی دار داشتند (05/0P<)، اما از نظر گروه های مورد مطالعه (گروه کنترل و تجربی) در شاخص های بررسی شده تفاوت آماری معنیداری مشاهده نشد (05/0P>).نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعه، افزایش مدت زمان و تعداد ملاقات برنامه ریزی شده و مشخص برای حضور اعضای خانواده بیماران در بخش ویژه (ICU) نه تنها تاثیری بر بهبود و ارتقاء شاخص های فیزیولوژیک، درد و سطح هوشیاری بیماران نداشت؛ بلکه، هیچ‌گونه تأثیر سوئی نیز بر این شاخص ها نیز نداشته است بنابراین دلیلی برای محدودیت ملاقات در بخش های ویژه وجود ندارد.
URI
http://dspace.tbzmed.ac.ir:8080/xmlui/handle/123456789/31483
Collections
  • Theses(NM)

مخزن دانش دانشگاه علوم پزشکی تبریز در نرم افزار دی اسپیس، کپی رایت 2018 ©  
تماس با ما | Send Feedback
Theme by 
Atmire NV
 

 

مرور

همه مخزنجامعه ها و مجموعه هابراساس تاریخ انتشارنویسنده هاعنوانهاموضوعاین مجموعهبراساس تاریخ انتشارنویسنده هاعنوانهاموضوع

حساب من

ورودثبت نام

مخزن دانش دانشگاه علوم پزشکی تبریز در نرم افزار دی اسپیس، کپی رایت 2018 ©  
تماس با ما | Send Feedback
Theme by 
Atmire NV