• English
    • Persian
  • English 
    • English
    • Persian
  • Login
View Item 
  •   KR-TBZMED Home
  • School of Nursery and Midwifery
  • Theses(NM)
  • View Item
  •   KR-TBZMED Home
  • School of Nursery and Midwifery
  • Theses(NM)
  • View Item
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

بررسی تأثیر افزایش زمان ملاقات بر شاخص‌های فیزیولوژیک، درد و سطح هوشیاری بیماران بستری در بخش آی سی یو: یک مطالعه کار آزمایی بالینی تصادفی (یک سوکور)

Thumbnail
View/Open
پ652پایانامه حبیب الهی.pdf (1.165Mb)
Date
1396
Author
حبیب الهی, سعیده
Metadata
Show full item record
Abstract
چکیده: مقدمه: ملاقات یکی از جنبه‌های مهم مراقبت پرستاری در بخش مراقبت های ویژه است و باید در طرح مراقبتی بیمار گنجانده شود ولی علی رغم اهمیت آن، هنوز مشخص نشده است که ملاقات در این بخش‌ها به‌صورت محدود باشد یا اینکه به‌ صورت آزاد صورت گیرد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر افزایش زمان ملاقات بر شاخص های فیزیولوژیک، درد و سطح هوشیاری بیماران بستری در بخش آی سی یو بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه کار آزمایی بالینی یک سوکور، 90 بیمار بستری در بخش‌های مراقبت ویژه بیمارستان های تبریز به‌روش نمونه یری در دسترس انتخاب و سپس براساس تخصیص تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. ملاقات در گروه مداخله به‌مدت 30 دقیقه، 3 بار در روز در ساعت های 12، 16 و 18 و در گروه کنترل طبق روتین بیمارستان به‌مدت 30 دقیقه یک بار در روز در ساعت 16 انجام شد و شاخص‌های فیزیولوژیک، درد و سطح هوشیاری بیماران، قبل، حین، 10 و 30 دقیقه بعد ملاقات با استفاده از پرسشنامه 4 قسمتی، مورد بررسی قرار گرفت. برای آنالیز داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS v.23 و آزمون‌های مجذور کای دو، تی زوج، تی مستقل و آنالیز واریانس اندازه‌گیری مکرر استفاده شد.یافته‌ها: قبل از انجام مداخله، دو گروه از نظر شاخص های فیزیولوژیک، درد و سطح هوشیاری تفاوت معنیداری نداشتند (05/0P>). بعد از اجرای مداخله، از نظر زمان های اندازه گیری (قبل از ملاقات، حین ملاقات، 10 و 30 دقیقه بعد ملاقات) در دو گروه به جز سطح هوشیاری، بقیه شاخص ها تفاوت آماری معنیداری داشتند (05/0P<) و از نظر تعداد جلسات مداخله (سه جلسه مداخله) به‌جز در شاخص های فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، بقیه شاخص ها تفاوت آماری معنی دار داشتند (05/0P<)، اما از نظر گروه های مورد مطالعه (گروه کنترل و تجربی) در شاخص های بررسی شده تفاوت آماری معنیداری مشاهده نشد (05/0P>).نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعه، افزایش مدت زمان و تعداد ملاقات برنامه ریزی شده و مشخص برای حضور اعضای خانواده بیماران در بخش ویژه (ICU) نه تنها تاثیری بر بهبود و ارتقاء شاخص های فیزیولوژیک، درد و سطح هوشیاری بیماران نداشت؛ بلکه، هیچ‌گونه تأثیر سوئی نیز بر این شاخص ها نیز نداشته است بنابراین دلیلی برای محدودیت ملاقات در بخش های ویژه وجود ندارد.
URI
http://dspace.tbzmed.ac.ir:8080/xmlui/handle/123456789/31483
Collections
  • Theses(NM)

Knowledge repository of Tabriz University of Medical Sciences using DSpace software copyright © 2018  HTMLMAP
Contact Us | Send Feedback
Theme by 
Atmire NV
 

 

Browse

All of KR-TBZMEDCommunities & CollectionsBy Issue DateAuthorsTitlesSubjectsThis CollectionBy Issue DateAuthorsTitlesSubjects

My Account

LoginRegister

Knowledge repository of Tabriz University of Medical Sciences using DSpace software copyright © 2018  HTMLMAP
Contact Us | Send Feedback
Theme by 
Atmire NV