عملکرد جنسی، کیفیت زندگی و رضایت زناشویی در زنان مبتلا و غیر مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهر سنندج 1394

Abstract

چکیده: زمینه و هدف: تخمین زده شده است که حدود 415 میلیون بزرگسال در سراسر جهان مبتلا به دیابت دیابت نوع 2 هستند و تا سال 2040 به 642 میلیون نفر افزایش خواهد یافت. عدم رضایت زناشویی و اختلال جنسی یکی از عوارض مزمن دیابت محسوب می شود و اغلب در مراقبت بیماران دیابتی نادیده گرفته می شود. لذا این مطالعه با هدف مقایسه عملکرد جنسی، کیفیت زندگی و رضایت زناشویی در زنان مبتلا و غیر مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهر سنندج انجام شد. موارد و روشها: یک مطالعه توصیفی- تحلیلی در سال 94-95 بود که به طور تصادفی بر روی 127 زن مبتلا به دیابت نوع 2 و 127 زن غیر مبتلا به دیابت انجام گرفت. داده ها با استفاده از پرسشنامه های اطلاعات پایه و دموگرافیک محقق ساخته، پرسشنامه عملکرد جنسیFemale Sexual Function Index-FSFI ، پرسشنامه کیفیت زندگی SF-36، پرسشنامه رضایت زناشویی Evaluation and Nurturing Relathonship Issues Communication and Happiness- ENRICH جمع آوری گردیده و نمره گروهها با روش آماری تحلیل واریانس چند متغیره (مانووا) مقایسه شد. یافته ها: میانگین (انحراف معیار) سن در گروه سالم (5/7) 85/40 و گروه دیابت (2/5) 7/46 بود. میانگین (انحراف معیار) عملکرد جنسی ( کل) در گروه سالم (8/9) 89/29 و گروه دیابت (1/12) 83/28بود. میانگین (انحراف معیار) کیفیت زندگی ( کل) گروه سالم (27/21) 00/39 و گروه دیابت (78/19) 42/22 بود. میانگین (انحراف معیار) رضایت زناشویی در گروه سالم (40/36) 5/114و گروه دیابت (87/34) 51/108 بود. در تمامی موارد فوق تفاوت معنی دار آماری بین گروهها وجود داشت (000/0=P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پزوهش میانگین عملکرد جنسی، کیفیت زندگی و رضایت زناشویی درگروه دیابت کمتر از گروه سالم بود. با توجه به اینکه استحکام و بقای خانواده ها و داشتن جامعه سالم و پر بار در گرو بهبود این عوامل است نتایج حاصل می تواند مسولین بهداشت و درمان و مراقبین سلامت زنان مبتلا به دیابت نوع 2 را در امر برنامه ریزی برای پیشگیری، علت یابی، درمان و مشاوره مشکلات جنسی، کیفیت زندگی و رضایت زناشویی یاری نماید.