بررسی عملکرد و ارتباط آن با شایستگی بالینی و نگرش به گسترش نقش حرفه ای پرستاران اورژانس در بیمارستان های آذربایجان شرقی در سال 1393
Abstract
چکیده: مقدمه: پرستاران اورژانس نقش مهمی در شناخت واداره بیماران بدحال دارند، لذا شایستگی آن‌ها در انجام بسیاری از مهارت‌ها حیاتی است. درفرآیند بررسی عملکرد، مهارت‌ها و فعالیت‌های پرستاری بررسی شده و نقاط قدرت و ضعف فرد مشخص‌شده و همچنین فرصت‌های بهبود مهارت‌ها و پیشرفت وی شناسایی میگردند. هدف این مطالعه بررسی عملکرد وارتباط آن با شایستگی بالینی ونگرش به گسترش نقش حرفه ای پرستاران اورژانس در بیمارستان‌های استان آذربایجان شرقی درسال 1393 بود.
روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی، به روش تمام سر شماری بود و 450 پرسشنامه در 30 بیمارستان استان آذربایجان شرقی ایران توزیع گردید. فراوانی به‌کارگیری مهارت‌ها وشایستگی بالینی ونگرش به گسترش نقش حرفه ای پرستاران داوطلب شرکت در مطالعه، مورد بررسی قرار گرفت. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه‌ای سه قسمتی شامل مشخصات دموگرافیکی، فراوانی به‌کارگیری 96 مهارت پرستار اورژانس وسطح شایستگی بالینی متقابل در همان مهارت‌ها در 5 حیطه، به ترتیب بر اساس مقیاس 4 رتبه‌ای لیکرت ومقیاس آنالوگ بصری(Visual Analogue Scale و نگرش به گسترش نقش حرفه ای در 18 گویه با مقیاس 5 رتبه ای لیکرت، بود. داده‌ها با نرم‌افزار 14SPSSv، آمار توصیفی، تحلیلی وضریب همبستگی پیرسون تجزیه‌وتحلیل شد. میزان برگشت پرسشنامه، (319نفر) 70 بدست آمد.
نتایج: پرستاران اورژانس با طیف وسیعی از عملکردها مواجهه بودند و در حیطه‌های وظایف شغلی-سازمانی، اعمال تشخیصی و نقش کمک‌کنندگی، با میانگین 76/0±43/3، 82/0±25/3 و 83/0± 17/3 بیشترین میزان مواجه با عملکرد را گزارش نمودند. همچنین سطح شایستگی بالینی خود را در این 3 حیطه بسیار خوب ارزیابی نمودند. در حیطه‌های موقعیت‌های مدیریتی و انجام مداخلات در مانی با میانگین 94/0±70/2 و 97/0±60/2 کمترین میزان بکار گیری داشتند و سطح شایستگی بالینی را در این دو حیطه خوب گزارش نمودند. در بررسی آیتم، در حیطه مداخلات درمانی، در آیتم‌های تعبیه چست تیوپ، مدیریت پیشرفته راه هوایی، در حیطه موقعیت‌های مدیریتی در آیتم‌های مراقبت از تولد اورژانسی کودک، استفاده از پیس میکر، در حیطه اعمال تشخیصی در آیتم‌های سمع صدای قلبی، تفسیر لید های الکتروکاردیوگرام کمترین میزان انجام عملکرد ونیز کمترین سطح شایستگی را گزارش نمودند. فراوان‌ترین میزان بکارگیری در حیطه موقعیت‌های مدیریتی وانجام مداخلات درمانی به ترتیب در حوزه شروع مراقبت از بیماران ترومائی و برقراری لاین وریدی بود. نگرش کلی پرستاران به گسترش نقش حرفه‌ای مثبت بود(0.45±2.13).ارتباط آماری مثبتی بین سطح شایستگی بالینی درک شده وتعداد انجام عملکردها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون به دست آمد (r=0.651 p=0<01).
نتیجه‌گیری: با توجه به میزان بکار گیری عملکردها، پرستاران شاغل در اورژانس‌های استان آذربایجان شرقی، سطح شایستگی بالینی کلی خود را خوب گزارش نمودند. آگاهی دست‌اندرکاران آموزش پرستاری ومدیران پرستاری از سطح شایستگی بالینی پرستاران شاغل در اورژانس‌ها، اطلاعات ارزشمندی برای طراحی برنامه‌های آموزش مداوم واثربخش ودر نهایت، ارتقای کیفیت خدمات پرستاری به خصوص در حیطه‌های موقعیت‌های مدیریتی وانجام مداخلات درمانی که سطح شایستگی وفراوانی به کار گیری کلی کمتری داشتند، فراهم میسازد.