ارتباط حمایت دریافتی با میزان استرس و اعتماد به نفس مادران نوزادان مبتلا به ناهنجاری گوارشی در بخش های نوزادان مرکز آموزشی درمانی کودکان تبریز در سال 1394

Abstract

چکیده: زمینه و هدف: بستری شدن نوزاد مبتلا به ناهنجاری جهت عمل جراحی، استرسی بزرگ برای خانواده تلقی می شود به طوری که این استرس، اعتماد به نفس والدین را هم تحت تاثیر قرار می دهد. برای کاهش استرس و افزایش اعتماد به نفس مادران، پرستاران وظیفه خطیری را بر عهده دارند. لذا مطالعه حاضر به منظور تعیین ارتباط بین حمایت دریافتی با استرس و اعتماد به نفس مادران نوزادان مبتلا به ناهنجاری گوارشی بستری در بخش های نوزادان انجام شده است. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی همبستگی بوده و در این مطالعه 120 نفر از مادرانی که نوزاد آنها بدنبال ناهنجاری گوارشی تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند و در بین ماههای خرداد تا آبان سال 94 در بخش نوزادان و مراقبت ویژه نوزادان تبریز بستری بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسش نامه 3 قسمتی ابزار حمایت پرستاری NPST، ابزار استرس Berry & Jones و ابزار اعتماد به نفس Karitane جمع آوری شد. داده های حاصل از پژوهش در نرم افزار SPSS13 و با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی و آزمون های ضریب همبستگی اسپیرمن، آزمون t مستقل، رگرسیون و در سطح معناداری کمتر از 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: در این مطالعه بیشترین نوع حمایت دریافتی مادران از پرستاران، حمایت ارتباطی- اطلاعاتی و کمترین حمایت، حمایت عاطفی بود و همچنین بین حمایت دریافتی مادران و استرس (013/0 = P) و اعتماد به نفس (001/0> P) آنها ارتباط مستقیم و معنادار وجود داشت.

نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، مادران نوزادان مبتلا به ناهنجاری گوارشی در حمایت هایی که از پرستاران دریافت می کنند از نظر بعد عاطفی و اعتماد به نفس مورد غفلت قرار می گیرند لذا با توجه به ارتباط مستقیمی که بین میزان حمایت دریافتی و استرس مادران وجود دارد، پیشنهاد می شود پرستاران شاغل در بخش های نوزادان، از طریق اهمیت دادن به احساسات مادران و رفع نگرانی های آنها گامی موثر در جهت کاهش استرس مادران بر دارند.