تعیین تاثیروضعیت بدن بر میزان درد نوزادان نارس تحت درمان با NCPAP: کارآزمایی بالینی طرح متقاطع

Abstract

چکیده: زمینه وهدف: شایع ترین علت پذیرش نوزادان نارس در بخش مراقبت ویژه نوزادان، سندرم دیسترس تنفسی و یکی از روشهای متداول کمک تنفسی، استفاده از تهویه با فشار مثبت مداوم ازطریق بینی است. طبق مطالعات انجام شده، تعبیه پرونژ CPAP درد متوسط تا شدید ایجاد میکند و با توجه به اهمیت کنترل درد در نوزادان که جزء اولویت های مراقبت های پرستاری میباشد و نیز با توجه به اینکه وضعیت دهی به نوزاد از روشهای ساده و کم هزینه در کنترل درد میباشد؛ لذا این پژوهش با هدف بررسی تاثیروضعیت بدن بر میزان درد نوزادان نارس تحت درمان باNCPAP انجام شد. مواد و روش‌ها: در یک کارآزمایی بالینی طرح متقاطع، 50 نوزاد نارس تحت دستگاه NCPAP بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان امام رضا(ع) کرمانشاه شرکت داده شدند و نوزادان به طور تصادفی در سه وضعیت (وضعیت خوابیده به پهلوی جنینی، وضعیت خوابیده به پشت، وضعیت خوابیده به شکم) قرار گرفتند و سپس میزان درد آن ها در هر وضعیت بااستفاده از ابزار سنجش درد ALPS.NEO اندازه گیری و در فرم جمع آوری داده ها ثبت گردید. سپس تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماری SPSS ورژن 13 انجام گردید. یافته‌ها: نتایج نشان داد بین وضعیت های مختلف قرارگیری نوزاد و درد ناشی از NCPAP تفاوت آماری معنی داری وجود داشت(001/0p <) و میزان درد نوزاد در وضعیت خوابیده به پهلوی جنینی (822/0±15/5). وضعیت خوابیده به شکم (747/0±260/6) و خوابیده به پشت (792/0±326/7) بود.نتیجه‌گیری:بر اساس مطالعه حاضر، وضعیت دهی به نوزادان نارس تحت NCPAP در بخش مراقبت های ویژه نوزادان به عنوان یک روش تسکین درد غیر دارویی در کاهش درد ناشی از NCPAP میتواند موثر باشد و از بین وضعیت ها، کمترین درد مربوط به وضعیت خوابیده به پهلوی جنینی میباشد.