تأثیر برنامه حمایتی بر میزان اضطراب و دلبستگی مادران نوزادان مبتلا به ناهنجاری گوارشی: مطالعه کار آزمایی بالینی شاهد دار تصادفی تک سوکور
چکیده
چکیده: مقدمه: تولد یک نوزاد ناهنجار و بستری شدن در واحد مراقبت‌های ویژه، اثرات روانی متفاوتی روی مادر ایجاد کرده و ضمن بالا بردن میزان اضطراب، بر فرایندهای روانشناختی مهمی همچون دلبستگی نیز، تأثیر گذار خواهد بود، لذا انجام مداخلات حمایتی جهت کاهش اضطراب و افزایش دلبستگی ضروری به نظر میرسد.هدف: این مطالعه با هدف تعیین تأثیر برنامه حمایتی بر میزان اضطراب و دلبستگی مادران نوزادان مبتلا به ناهنجاری های گوارشی، انجام گرفت.روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی شاهد دار تصادفی می باشد.50 نفر از مادرانی که حائز شرایط ورود به مطالعه بودند، بطور تصادفی در دو گروه کنترل و مداخله قرار گرفته و با استفاده از آزمون های اضطراب Spielberger و دلبستگی Bako، مورد بررسی قرار گرفتند، درگروه مداخله؛ برنامه حمایتی در دو بعد حمایت روحی- روانی توسط روانشناس بالینی و حمایت مراقبتی توسط پژوهشگر، هرکدام طی دو جلسه 45 دقیقه ای اجرا گردید. بعد از اخذ پس آزمون از هر دو گروه، داده های بدست آمده با استفاده از آزمون آماری تی مستقل مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: خصوصیات دموگرافیک مادران، از نظر (سطح سواد، شغل، تعداد فرزندان، منابع حمایت مالی و جنسیت) با استفاده از درصد و فراوانی، اختلاف معنی دار آماری را در دو گروه نداد و دو گروه از نظر متغییرهای فوق الذکر همگن بودند. جهت مقایسه متغیرهای سن و وزن نوزادان از آزمون آماری تی مستقل استفاده بعمل آمد که نتایج نشان دهنده عدم وجود اختلاف معنا دار بین دو گروه در سن و وزن نوزادان بود اما اختلاف معنادار بین دو گروه در سن مادر (036/0) و در مورد اضطراب آشکار (02/0=p)، اضطراب پنهان (01/0=p) و دلبستگی (01/0=p) در دو گروه مداخله و کنترل وجود داشت و دو گروه، پس از اجرای برنامه حمایتی در سطح 05/0 اختلاف معنادار داشتند که نشاندهنده تاثیر برنامه بود.نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن بود که، اجرای برنامه حمایتی بر میزان اضطراب و دلبستگی مادران نوزادان مبتلا به ناهنجاری های گوارشی موثر بوده و بین میانگین اضطراب مادران گروه مداخله و کنترل و نیز میانگین دلبستگی مادران در دوگروه اختلاف معنی داری وجود داشته است .