تاثیر تمرین منظم هوازی بر علائم مثبت، منفی و کیفیت زندگی بیماران مرد مبتلا به اسکیزوفرنی مزمن بستری در مرکز آموزشی درمانی روانپزشکی رازی تبریز- یک مطالعه دو سوکور 1394

Abstract

چکیده: مقدمه: امروزه اختلالات روانپزشکی به عنوان یکی از بزرگترین مشکلات جوامع بشری بوده که در زمره آنها افسردگی، اختلالات دوقطبی، اسکیزوفرنی و سایکوزها و دمانس بیشترین بار جهانی رو به رشد این اختلالات در دنیا را تشکیل می دهند. داشتن اختلالات روانی مزمن مثل اسکیزوفرنی فرد را مستعد به تنش، وابستگی و مشکلات بیشتر در حیطه مهارت های زندگی، اشتغال و ارتباط با محیط اجتماعی خود، می نماید. شواهد موجود نشان می دهد که ورزش باعث توسعه سلامت روانی، کاهش اضطراب، افسردگی و خلق منفی و همچنین بهبود اعتماد به نفس و عملکرد شناختی افراد مبتلا به اسکیزوفرنی می گردد. از طرفی علیرغم مطالعات محدودی که در مورد اثرات مثبت ورزش بر بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی انجام شده است؛ متغیرهای ورزشی ایجاد کننده این اثرات مثبت کاملا واضح سازی و مورد ارزیابی قرار نگرفته است. بنابراین هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر تمرین منظم هوازی بر علائم مثبت، منفی و کیفیت زندگی بیماران مرد مبتلا به اسکیزوفرنی مزمن بستری در مرکز آموزشی درمانی روانپزشکی رازی تبریز می باشد.روش کار: پژوهش حاضر یك مطالعه كارآزمایی بالینی دوسوکور می باشد که بر روی 68 بیمار مرد مبتلا به اسكیزوفرنی مزمن انجام شد. نمونه های انتخاب شده به طور تصادفی در دو گروه مداخله (34 نفر) و کنترل (34 نفر) قرار گرفتند. نمونه های گروه مداخله در طی 8 هفته و تعداد 24 جلسه در مجموع به مدت11 ساعت در برنامه ورزشی طراحی شده شركت نمودند. كیفیت زندگی و علائم مثبت و منفی بیماران هر دو گروه، در دو مرحله قبل از شروع برنامه ورزشی و همچنین پس از آن، توسط پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی (Schizophrenic Quality of Life Scale)SQLS و پرسشنامه علائم مثبت و منفی (Scale for the Assessment of Positive and Negative Symptom ) SAPS.SANS سنجیده شد. داده ها پس از جمع آوری ابتدا وارد نرم افزار آماری SPSS ویرایش 13 شدند و سپس، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. داده های با استفاده از آزمون های آماری تی تست، تی زوج و کای اسکوائر با یکدیگر مقایسه گردید .یافته ها: براساس یافته های پژوهش، میانگین سنی مشارکت کنندگان14/7±82/37 سال بود. تحصیلات اكثر مشارکت کنندگان در سطح ابتـدایی و بیشتر آنان مجرد بودند. نتایج نشان داد که بین دو گروه قبل از مداخله اختلاف معنی داری از نظر علائم مثبت و منفی بیماری و ابعاد كیفیت زندگی وجود ندارد(05/0p>). هم چنین نتایج نشان داد که بین میانگین نمره علایم مثبت بیماری و نمره کل کیفیت زندگی بعد از مداخله تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه وجود ندارد اما بین میانگین نمره علائم منفی بیماری و بعد انگیزه کیفیت زندگی در دو گروه آزمون و کنترل بعد از مداخله، تفاوت آماری معنی داری وجود دارد (05/0>p).نتیجه گیری: تمرینات ورزشی منظم هوازی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی می تواند بعنوان یک مکمل درمانی در کنترل علائم بیماری و ارتقای کیفیت زندگی باشد. با استفاده از نتایج این پژوهش، مسئولین و مدیران سیستم بهداشتی کشور می توانند برنامه ها و راهکارهایی جهت ایجاد تمرینات ورزشی منظم هوازی برای بیماران مبتلا به اختلالات روانی به اجرا بگذارند تا بتوان از طریق ارتقای کیفیت زندگی، میزان بهبودی مبتلایان به اختلالات روانی مزمن را ارتقاء داد.